Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2015

'Ενα χριστουγεννιάτικο "πακέτο" αγάπης για την δασκάλα μας!

14 μέρες μέχρι τα Χριστούγεννα!!! 
Μα πώς περνάει ο καιρός....σαν νεράκι βρε παιδί μου και ούτε που το καταλαβαίνεις!
Εμείς όμως, μανούλα και κορούλα (όπως λέει και το αστεράκι μου!) είμαστε του "προγράμματος" και έχουμε ήδη τελειώσει τις χριστουγεννιάτικες αγορές μας και τις υποχρεώσεις μας (ναι, ναι και τα δώρα για τους αγαπημένους μας πήραμε, και τα ψώνια του σούπερ μάρκετ  κάναμε, και τα πραγματάκια για το bazaar του σχολείου στείλαμε εγκαίρως!).
Μέσα σε όλο αυτό το παραλήρημα, έπρεπε να στύψω το μυαλό μου και να βρω τι δωράκι θα κάναμε στην "δασκάλα" μας στον παιδικό σταθμό! Αρχικά ήθελα να της πάρω κάτι προσωπικό (π.χ. ένα χειροποίητο κόσμημα ή ένα φουλάρι) να το φοράει και να θυμάται κάθε φορά την μικρή μου σκανταλιάρα! Αλλά απέρριψα την ιδέα σχετικά σύντομα γιατί αφενός δεν ήξερα τα γούστα της και αφετέρου ήθελα κάτι που να έχει και μία δικιά μας πινελιά και να μπορεί να συμμετέχει και η Κατερίνα στην επιλογή!
Και έτσι έγινε!!! Σε μία βόλτα μας σε γνωστό πολυκατάστημα η μικρή είδε μία κούπα με τον Ρούντολφ (που αγαπάμε μέχλι τον ουλανό!!) και ήθελε να την αγοράσει για την "κυλία Ειλήνη"...και ποιος να της χαλάσει χατίρι;;;
Πήραμε την "ζουζουνιάρικη" μας κούπα, διαλέξαμε μία χριστουγεννιάτικη τσάντα δώρου και έπρεπε να δούμε με τι άλλο θα την γεμίζαμε! 
Σίγουρα ήθελα να έχει και κάτι γλυκό από τα χεράκια μου....αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερα. Έτσι επιστρατεύσαμε την γιαγιά μας για να μας φτιάξει ένα χριστουγεννιάτικο πουγκί -από αυτά τα υπέροχα που φτιάχνει- (σας είχα ξανά δείξει τις δημιουργίες της στο καλοκαιρινό δωράκι μας εδώ) και να υπάρχει στο πακετάκι μας και κάτι το χειροποίητο!
Έχοντας λοιπόν το πουγκί και την κούπα..έψαχνα κάτι ακόμα...και το βρήκα!!
Ένα χειροποίητο σαπούνι σοκολάτας και ένα αφρόλουτρο αλόης θα συμπλήρωνε το όλο "πακέτο"....αααα και φυσικά σοκολατάκια-ελίτσες από αγαπημένο μας ζαχαροπλαστείο!!!!!!


Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

Ημερολόγιο Αντίστροφης Μέτρησης!!

Μετράμε ήδη αντίστροφα για τις λίγες ώρες που απέμειναν μέχρι να ανοίξουμε το 1ο σακουλάκι από το ημερολόγιο μας...και είμαστε ενθουσιασμένες!!
Μίας και φέτος είναι η 1η μας χρονιά, έψαχνα να βρω μία ιδέα εύκολη και απλή 
για να δω πώς θα "λειτουργήσει"....
Του χρόνου όμως θα κάνουμε ημερολόγιο-υπερπαραγωγή!!
Promise!!

Τα υλικά που χρησιμοποίησα υπήρχαν ήδη σπίτι (ακόμα και πολλά από τα δωράκια!) και έτσι κέρδισα και χρόνο και χρήμα!

Και αν αναρωτιέστε ποια είναι αυτά....ρίξτε μία ματιά...

1)Χριστουγεννιάτικα αυτοκόλλητα

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

Άρωμα......Χριστουγέννων! #part 2

Και ΝΑΙ! Κατάφερα επιτέλους να ολοκληρώσω τον στολισμό του σπιτιού μας. Έτσι πλέον έχουμε  μπει σε εντελώς γιορτινό mood οικογενειακώς και μετράμε αντίστροφα για τα Χριστούγεννα (αλήθεια πότε πέρασε ο καιρός;;ούτε που κατάλαβα!!)!
Μένουν βέβαια κάποιες μικρές λεπτομέρειες ακόμα όπως η αγορά ενός αλεξανδρινού (αγαπημένη συνήθεια εδώ και χρόνια) και ο στολισμός των βάζων μας με γκι και με διάφορα καλούδια (σοκολατάκια-καραμέλες κτλ.) για τους μικρούς μας φίλους...αλλά έχουμε λίγο χρόνο ακόμα για αυτές τις τελευταίες πινελιές!Σωστά;;;
Στην τελευταία μου ανάρτηση σας είχα δώσει μία μικρή γεύση από τα πρώτα πράγματα που είχα στολίσει (περισσότερα μπορείτε να δείτε εδώ). 

Πάμε τώρα να δούμε και τα υπόλοιπα ξεκινώντας από την είσοδό μας;;



Φέτος για να προστατέψω τις 2 αγαπημένες μου γλάστρες από το χιόνι και τον αέρα αποφάσισα να τις μεταφέρω στην είσοδο του σπιτιού έτσι ώστε Χριστούγεννα και Πάσχα να ντύνονται και αυτές γιορτινά!
Στην πόρτα μας, όπως και κάθε χρόνο άλλωστε, κρεμάστηκε το στεφάνι μας και μία αγαπημένη κορνίζα με ένα μήνυμα αισιοδοξίας που θα αλλάζει κάθε βδομάδα!




Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2015

Άρωμα.....Χριστουγέννων! #part 1

Τα Χριστούγεννα τα ΑΓΑΠΩ!!! Αγαπώ τα λαμπιόνια, τα στολίδια,τις γιρλάντες, το δέντρο, την μυρωδιά από τους φρεσκο-ψημένους κουραμπιέδες, τα δώρα, την χαρά και τα ατελείωτα χαμόγελα!!!!
Ακόμα θυμάμαι πώς χτυπούσε η καρδιά μου κάθε πρωί που ξυπνούσα και έτρεχα στο δέντρο για να δω αν με είχε επισκεφτεί ο Άγιος Βασίλης...και παρόλο που από μία ηλικία και μετά ήξερα ότι όλο αυτό δεν είναι αληθινό....δεν έπαψα να πιστεύω....στην ΜΑΓΕΙΑ!!!!
Θυμάμαι πάντα το σπίτι μας στολισμένο με όμορφα κεντήματα από τα χεράκια της μαμάς μου, με γλυκά και με ένα τεράαααστιο δέντρο (πάντα αληθινό) που πολλές φορές απορούσα για το αν θα χωρέσει στο σπίτι μας!!Όσα για τα δώρα;;;; Τι να πω;;; Πάντα σε αφθονία... Δεν ξέρω γιατί αλλά λάτρευα την διαδικασία ανοίγματος των δώρων πιο πολύ και από το ίδιο το δώρο...Ακόμα και όταν μεγάλωσα και έπαιρνα κάποια πράγματα για μένα (ναι, ναι το έκανα κ αυτό....δώρα για τον εαυτό μου!τι καλύτερο;;;;) ήθελα πάντα να μου τα τυλίγουν και ας ήξερα τι περιλαμβάνει η συσκευασία! Μάλλον από τότε θα μου έμεινε η τρέλα να συσκευάζω τα δώρα για τους αγαπημένους μου μόνη μου!
Πάντα στολίζαμε το σπίτι μας πριν τις 25 Νοεμβρίου (που είναι και η γιορτή της μητέρας μου) και το ξεστολίζαμε μετά τις 7 Γενάρη (που είναι η γιορτή του πατέρα μου)...και ακόμα και σήμερα -στο δικό μου- πλέον σπίτι τηρώ με ευλάβεια αυτές τις ημερομηνίες!!





Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2015

Ένα δώρο αγάπης..από μένα σε μένα...

Εδώ και λίγο καιρό έχω αρχίσει ψυχοθεραπεία (κανονική!!όχι μόνο αυτή του blog!) και αν και έχω κάνει μόνο 3 συνεδρίες μπορώ να πω -σχεδόν- με σιγουριά ότι είναι το καλύτερο δώρο ever που θα μπορούσα να κάνω στην Έλενα! Η γαλήνη και η ανακούφιση που μου προσφέρει (και η τροφή για περαιτέρω σκέψη ενίοτε) δεν περιγράφονται με λόγια....
Αλήθεια, υπάρχει τίποτα καλύτερο από την γαλήνη της ψυχής μας που κατά καιρούς μαυρίζει από διάφορα γεγονότα (είναι και οι καιροί δύσκολοι βλέπετε...);;
Πόσα να αντέξει και αυτή;Πόση μαυρίλα;Πόση πίεση; Και αν δεν είμαστε εμείς οι ίδιοι υπεύθυνοι για την γιατρειά της, τότε ποιος είναι;;

via

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015

Ohhhh my 1st, my 2nd and my 3rd Liebster Award!


Το 1ο μας βραβείο Liebster είναι γεγονός!!! Μας το χάρισε η γλυκιά ΄Ιριδα από το  mamagoesvintage και την ευχαριστούμε θερμά διότι μας έφερε τεράστιο γούρι. Tι εννοώ;;
Μετά από λίγες μέρες παραλάβαμε άλλο ένα βραβείο από την γλυκιά μας Γιάννα και το αγαπημένο otangennithikaxana και μόλις χτες το 3ο μας από την αγαπημένη Κάλλια kalliasweetmama . Κορίτσια σας ευχαριστούμε πολύ...και εγώ και η Κατάνα!!!!


Βραβείο αγάπης το λέω εγώ!

Όπως ήδη ξέρετε (ή αν δεν ξέρετε, το μαθαίνετε τώρα!!) ο παραλήπτης του βραβείου πρέπει να απαντήσει σε κάποιες ερωτήσεις....όμως επειδή στην δική μας περίπτωση τα βραβεία ήταν 3 μαζί, οι ερωτήσεις πολλές και ο χρόνος μου ελάχιστος...αποφάσισα - κατ'εξαίρεση- να απαντήσω μόνο στις ερωτήσεις της Ίριδας μιας και ήταν η 1η που μας προσέφερε το βραβείο (Γιάννα και Κάλλια συγνώμη....υπόσχομαι εν καιρώ να επανορθώσω!!!).


Πάμε να δούμε τις ερωτήσεις που ετοίμασε η γλυκιά μανούλα;;;

1. Έχεις σκεφτεί ποτέ να αλλάξεις το όνομα του blog σου;

Όχι, από την αρχή ήθελα το όνομα να σχετίζεται με την κόρη μου μιας και αυτή ήταν η αφορμή για την δημιουργία του. Όταν λοιπόν ήταν μικρούλα και την ρωτούσαν πώς την λένε δεν μπορούσε να πει "Κατερίνα" και έλεγε "Κατάνα".. Αυτό το "Κατάνα" έγραψε ιστορία και έγινε η αφορμή για πολλά όμορφα πράγματα!

2. Πόσο έχει αλλάξει η κάθε σου μέρα από τότε που πάτησες για πρώτη φορά το πλήκτρο Δημοσίευση;

Πάρα πολύ...Τώρα το παραμικρό μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για νέα ανάρτηση. Ό,τι μου κεντρίζει το ενδιαφέρον καταγράφεται αμέσως στο "τεφτέρι" μου για επεξεργασία! Δεν συζητώ βέβαια για τα σχόλια των αναγνωστών! Τα περιμένω πώς και πώς..Κάθε φορά που έρχεται ειδοποίηση για νέο σχόλιο η καρδιά μου φτερουγίζει από χαρά. Είναι σημαντικό - ειδικά στην αρχή - να βλέπεις θετικά ή αρνητικά σχόλια...βρίσκεις τρόπους να βελτιωθείς!

3 .Όταν δεν έχεις έμπνευση, που καταφεύγεις για να την βρεις και να αλλάξει η διάθεση σου;

Η έμπνευση έρχεται συνήθως μέσω της κόρης μου...αν πάλι ξεμείνω και από αυτήν, απλά δεν γράφω!

4. Έχεις σκεφτεί να ασχοληθείς επαγγελματικά με το blogging;

Ούτε κατά διάνοια! Εδώ δεν προλαβαίνω να ασχοληθώ όσο θα ήθελα με αυτό το μπλογκ, που χρόνος για formal καταστάσεις;;

5. Ποια είναι η γνώμη σου για τους Έλληνες bloggers σε σχέση με τους ξένους; 

Θεωρώ ότι στο εξωτερικό το θέμα του blogging είναι πολύ πιο διαδεδομένο. Εδώ είμαστε λίγο πίσω...Λες στον άλλον ότι έχεις μπλόγκ και σε κοιτάει γουρλωμένος του στυλ "τι είναι  πάλι τούτο;". Και ειδικά τα μπλογκς που αφορούν μαμάδες είναι χρόνια πίσω...

6. Πόσο γεμάτη είναι η μέρα σου; Τι κάνεις στον ελεύθερο χρόνο σου;

Στον ποιον;; Xαχαχα....Στο λεξιλόγιο μου δεν υπάρχει πια αυτή η λέξη! Αν σου πω ότι θα ήθελα λίγες ακόμα ώρες στο 24ωρο για να τα προλάβω όλα θα με πιστέψεις;;

7. Σε ένα όνειρο που θα ταξίδευες; Σε ποια χώρα θα ήσουν και τι θα ήθελες να κάνεις; 

Μα πού αλλού;; Στην πατρίδα μου...Στα Χανιά!! Να είχα ένα ωραίο καφέ πάνω στην θάλασσα μόνο για γυναίκες!!

8. Το ποτήρι το βλέπεις μισοάδειο ή μισογεμάτο;

Δυστυχώς μόνο άδειο το βλέπω! Είμαι από την φύση μου πολύ απαισιόδοξη...

9. Διάλεξε: ελληνική, μεξικάνικη, ή ασιάτικη κουζίνα;

Μακράν ελληνική!!

10. Αγαπημένο σου στυλ διακόσμησης;

Μου αρέσει πολύ να "παντρεύω" το κλασσικό με το μοντέρνο!

Τώρα ήρθε η σειρά μου να βραβεύσω 10 blogs για να συνεχίσω αυτήν την αλυσίδα αγάπης!

Οι επιλογές μου είναι οι εξής;

10.kallisblog

Και οι ερωτήσεις μου μόλις 5!!!

1. Γιατί αποφάσισες να ονομάσεις έτσι το μπλόγκ σου;
2. Ανέφερε 2 πηγές έμπνευσης για νέες αναρτήσεις.
3.Αν υπήρχε κάτι που θα ήθελες να αλλάξεις στο μπλόγκ σου, τι θα ήταν αυτό;;
4. Περιέγραψε την ιδανική για εσένα μέρα.
5.Η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής σου μέχρι σήμερα;



Οι κανόνες του βραβείου είναι:

1. Αφιέρωσε μια ανάρτηση στο βραβείο σου και ευχαρίστησε και εκείνον που σε βράβευσε.
2. Φρόντισε να συμπεριλάβεις στις φωτογραφίες σου και το πράσινο εικονίδιο του βραβείου.
3. Βράβευσε νέους bloggers που θαυμάζεις  και έχουν λιγότερο από 200 followers. Ενημέρωσε τους για το βραβείο. (Μπορείς να βραβεύσεις και το άτομο που σε πρότεινε.)
4. Απάντησε στις ερωτήσεις που σου έκαναν και αν θες φτιάξε νέες για τους δικούς σου υποψήφιους.
5. Δημοσίευσε τη λίστα αυτή με τους κανόνες και στη δική σου ανάρτηση.


Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2015

Our "minnie" Birthday Party!!


Στις 11 Σεπτέμβρη η μικρή μας έγινε 3 και το γιορτάσαμε με ένα μεγάλο πάρτι!!! 
Και πώς θα μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς άλλωστε αφού την έχουμε μονάκριβη και θέλουμε να τις χαρίζουμε τις καλύτερες αναμνήσεις! 
Εγώ ακόμα θυμάμαι τα πάρτι που μου έκανε η μητέρα μου...άφησαν ιστορία. 3 μέρες έπαιρνε η καημενούλα άδεια από την δουλειά για να μαγειρέψει...και πάντα υπήρχαν 2 τραπέζια. 1 για τους γονείς και 1 για τα παιδιά! Εννοείται με διαφορετικά φαγητά! Και πάντα τούρτα χειροποίητη (αχ αυτό το βιβλίο της Βέφας φωτιά έπαιρνε!!!) και εκλεράκια με το όνομα μου επάνω! Υπερπαραγωγή σου λέω!!! Με τέτοιο πρότυπο λοιπόν πώς θα μπορούσα να κάνω κάτι λιγότερο για την κόρη μου;;;  (και ας με μαλώνει τώρα για να μην κουράζομαι).
Έτσι λοιπόν γύρω στα μέσα Ιουλίου και αφού το θέμα είχε κλείσει (μίνι μάους) άρχισα να ψάχνομαι...Φέτος ήθελα  να είναι τα πάντα χειροποίητα, μιας και η μικρή είναι σε ηλικία που καταλαβαίνει και βοηθάει κιόλας.
Ήθελα να κυριαρχούν 2 χρώματα: το κόκκινο και το μαύρο (και λίγο το άσπρο!).
Ψάξε, ψάξε λοιπόν έπεσα στην ανάρτηση μιας χρυσοχέρας μαμάς ( Άντζυ ευχαριστούμε!!!) που μας βοήθησε βήμα βήμα να φτιάξουμε τις χειροποίητες προσκλήσεις της μίνι 
(λεπτομέρειες στο DIY INVITATIONS ). Κάναμε βέβαια κάποιες ψιλοαλλαγές όπως π.χ. αντί για κουμπιά, βάλαμε κόκκινη κορδέλα. Η δουλειά αυτήν την φορά ήταν ομαδική! Μόνο ο σκύλος δεν βοήθησε!!




1η φορά μας βοήθησε και ο μπαμπάς!!

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2015

Ένα τριήμερο στην Νάξο!

Το ΠΣΚ που μας πέρασε μας βρήκε οικογενειακώς στην Νάξο, τόπο καταγωγής του άντρα μου. 
Συνδυάσαμε έτσι κάποιες υποχρεώσεις με μίνι διακοπές και αν και ήταν πολύ κουραστικά, άξιζε τον κόπο!! 
Η Παρασκευή μας βρήκε στο καράβι...Ξέρεις! Αυτό το απλό. Το συμβατικό. Που κάνει 6 ώρες! Έξι εφιαλτικές ώρες... Η μικρή ήταν σε απίστευτη υπερένταση, όρθια από τις 6.30 το πρωί, άυπνη όλη μέρα, ακούραστη αλώνισε κάθε σπιθαμή του καραβιού μέχρι τις 23.15 μ.μ. που δέσαμε επιτέλους στο λιμάνι! Δεν χρειάζεται να σας πω σε τι κατάσταση ήταν τα νεύρα μας (να σημειωθεί στα πρακτικά ότι η μανούλα είχε δουλέψει και το 8ωράκι της πριν το ταξίδι!).
Εκείνο το βράδυ έκανα ένα γερό test drive στα όρια μου...αλλά ευτυχώς άντεξα (για πόσο ακόμα δεν ξέρω βέβαια....). Στις 1.30 μ.μ. κατάφερα και την κοίμισα στην αγκαλιά μου τραγουδώντας της το "Twinkle, twinkle little star".
Αφού έκανα ένα μπανάκι να χαλαρώσω, έπεσα για ύπνο σκεπτόμενη ότι αύριο είναι μία καινούργια μέρα, θα είμαστε όλοι ξεκούραστοι και θα ευχαριστηθούμε την θάλασσα.
Και δικαιώθηκα... Και πώς να μην δηλαδή αφού ξυπνήσαμε με αυτήν την θέα...

Η θάλασσα στα πόδια μας...

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2015

Μία κίνηση αρκεί για να μοιράσεις χαμόγελα πολλά!

Σου έχω πει ότι λατρεύω τις εκπλήξεις;; Μικρές-μεγάλες δεν έχει σημασία...
Είναι αυτή η μαγεία που προσφέρουν, η χαρά, το χαμόγελο που δεν λέει να σβήσει από τα χείλη...και φυσικά οι υπέροχες αναμνήσεις που δεν τις σβήνει ο χρόνος....
Δεν έχω παράπονο...όσες κι αν έχω κάνει, άλλες τόσες μου έχουν προσφέρει απλόχερα φίλοι, συγγενείς, σύντροφοι...
Μα πιο πολύ αγαπώ τις εκπλήξεις για τα παιδιά! Είναι τόση η χαρά τους.....
Γι αυτό προσπαθώ να κάνω στην κόρη μου όσο πιο συχνά μπορώ! Έτσι χωρίς ιδιαίτερο λόγο!
Εμείς δεν περιμένουμε γενέθλια και γιορτές για να κάνουμε μία εκπληξούλα σε κάποιον αγαπημένο μας...μας αρκεί μία μέρα κοινή...μία μέρα δύσκολη που θέλουμε να την κάνουμε πιο χαλαρή, μία μέρα που προσπαθήσαμε για κάτι πολύ και δεν μας βγήκε και θέλουμε να ξεχαστεί...
Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν ενόψει των 3ων γενεθλίων της Κατανίτσας μου, τις τελευταίες μέρες έχω πάρει φωτιά! Οι εκπλήξεις θα είναι πολλές.... 
Η μεγαλύτερη όμως (και για μένα) μας ήρθε την προηγούμενη εβδομάδα από την Κρήτη!!
Την Παρασκευή πηγαίνοντας στην μαμά μου να παραλάβω το "πακέτο" μου (την κόρη μου καλέ!), μου ήρθε ένα μήνυμα στο κινητό από γνωστή εταιρία ταχυμεταφορών που με ενημέρωνε για την αδυναμία παράδοσης ενός δέματος! Ξαφνιάστηκα...Δεν περίμενα κάτι..Δεν είχα παραγγείλει τίποτα μέσω web...οπότε τι;;; ΔΕΝ υπήρχε περίπτωση να περιμένω έως την Δευτέρα..Πήρα τηλέφωνο την μεταφορική και ρώτησα ποιος είναι ο αποστολέας. Μου είπαν την επωνυμία μίας εταιρίας..Το απόλυτο σκοτάδι...προς στιγμήν σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι και λάθος..Πού να φανταστώ;;Εφόσον βέβαια μου έδωσαν την δυνατότητα να πάω απευθείας από εκεί για την παραλαβή, σε 5' είχα γίνει καπνός!!!!
Σε 10' έφτασα. Παρέλαβα το δέμα και το άνοιξα.

Το νύχι ίδιο χρώμα!!!Μα κοίτα σύμπτωση!
Και φυσικά ήταν προκαταβολικό δώρο γενεθλίων για την νεραιδούλα μου!

Δευτέρα 31 Αυγούστου 2015

Οι δικές μας - μίνι - διακοπές!!!!

Είπα να μην αφήσω τον Αύγουστο παραπονεμένο χωρίς- έστω μία -ανάρτηση...και έτσι είμαι εδώ για να σας διηγηθώ το πώς περάσαμε στις μίνι-διακοπές μας! Ποιο μίνι δεν γινόταν, όμως (5 μερούλες όλες και όλες!!)μην είμαι και αχάριστη...
Βάλτε καφεδάκι, μουσικούλα και ελάτε να πάρετε μία γεύση...

Φετινός προορισμός τα Γιάννενα. 

Ξεκινήσαμε το ταξίδι στις 5.30 το πρωί με το σκεπτικό ότι η μικρή θα κοιμάται στο περισσότερο μέρος του ταξιδιού και δεν θα έχουμε γκρίνιες με το θέμα της ζώνης (έχω ξαναπεί το παιδί μου ΔΕΝ τα πάει καθόλου καλά με τις ζώνες στο καρεκλάκι και με το που κάθεται σε χρόνο dt τα χεράκια της ξεπροβάλλουν ελεύθερα!)...Αμ δε....Λογαριάζαμε χωρίς τον ξενοδόχο! Με το που μπήκε στο αυτοκίνητο, ξεκίνησε την λογοδιάρροια..Για καλή μας τύχη βέβαια κράτησε μόνο μία ωρίτσα και μετά την πήρε ο ύπνος. Φτάνοντας στο Ρίο αποφασίσαμε να μην πάμε από την γέφυρα αλλά να πάρουμε το καραβάκι..(η αλήθεια είναι ότι ήμουν σκασμένη που δεν μπήκαμε σε πλοίο φέτος...οπότε από το ολότελα...καλή και η παντόφλα!). Μέσα στο καράβι ξύπνησε και η μικρή....Μόλις συνειδητοποίησε πού είναι, "έπιασε" με την άκρη του ματιού της μία νταλίκα...Τι ήταν να την δει...ήθελε να ανέβει πάνω...Την συνέχεια την φαντάζεστε έτσι;;

Ταλιμπάν σκέτος!!!
Από εκεί και πέρα το ταξίδι ήταν μαρτυρικό...Ούτε που θέλω να θυμάμαι πόσες στάσεις κάναμε για να την δέσουμε στο καρεκλάκι..ξανά και ξανά...ούτε που θυμάμαι πόσες επιπλέον ώρες κάναμε το ταξίδι...Το μόνο σίγουρο είναι πώς τόσο μεγάλο ταξίδι με 2χρονο/3χρονο ΔΕΝ ξανακάνω...!!!

Τετάρτη 22 Ιουλίου 2015

Playtime: Βρες το ζώο!!

Οι μέρες περνάνε, η ζέστη αυξάνεται και ο αέρας όπου να ' ναι θα μας πάρει και θα μας σηκώσει...(ειδικά εμάς στους πρόποδες της Πεντέλης μας έχει τσακίσει!!).  
Οι διακοπές στα νησιά μας (Κρήτη εγώ, Νάξος ο hubby) φαντάζουν πλέον όνειρο μακρινό και έτσι μετράμε τις μέρες με την Κατανίτσα μου (μία βδομάδα έμεινε!!!) για να κλείσει το σχολείο, να πάρουμε άδεια και να ανηφορίσουμε για την Ήπειρο ( το άλλο μας χωριό).
Εν τω μεταξύ, τα νεύρα μας είναι τσατάλια (λόγω της γενικότερης κατάστασης) και πρέπει να το ξεπερνάμε και να βρίσκουμε συνεχώς τρόπους να κεντρίζουμε το ενδιαφέρον της μικρής μας. 

Η οποία μικρή: 

  1. Bαριέται να παίζει μόνη της. Θέλει πάντα την μαμά μαζί.
  2. Βαριέται να παίζει με τα συνηθισμένα παιχνίδια για την ηλικία της (πλην των παζλ).
  3. Βαριέται τα παιχνίδια της -ΓΕΝΙΚΩΣ.
Βλέπετε τελευταία ούτε ο καιρός δεν είναι σύμμαχός μας (μία ζέστη, μία αέρας) και έτσι περιορίσαμε και τις βόλτες μας στο πάρκο.
Και επειδή το πρόβλημα είναι μεγάλοοοο όπως καταλαβαίνετε και οι καιροί δεν μας επιτρέπουν να αγοράζουμε κάθε μέρα και άλλο παιχνίδι, είχα αποφασίσει εδώ και καιρό ότι θα αγοράζουμε σπάνια παιχνίδια και θα προσπαθώ να βρίσκω τρόπους να την απασχολώ με ό,τι υπάρχει στο σπίτι. Όπως π.χ. το παιχνίδι με το πολύχρωμο ρύζι.Περισσότερα εδώ.

Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015

Θεϊκές Ατάκες...Δια στόματος Κατάνας!

Καιρό είχα να μοιραστώ μαζί σας μία νέα ανάρτηση...
Η αλήθεια όμως είναι ότι λίγο η κατάσταση που επικρατεί τις τελευταίες μέρες, λίγο οι υποχρεωτικές - άνευ αποδοχών- απαράδεκτες άδειες, λίγο η ακύρωση των διακοπών μας και το γενικότερο άγχος με αποδιοργάνωσαν εντελώς...Δεν είχα - έχω - όρεξη σχεδόν για τίποτα.....
Ευτυχώς που υπάρχει και η μικρή μου γοργονίτσα να με "ξυπνάει' από αυτόν τον καθημερινό λήθαργο...
Μα τι υπέροχο που είναι να είσαι παιδί;;; Ξέγνοιαστο και ευτυχισμένο με μικρά μικρά- σχεδόν χαζά για μας τους μεγάλους- πράγματα! 
Τις τελευταίες μέρες δε, μου έχει χαρίσει τα απίστευτα " μαργαριτάρια"!!!
Κάποια προλαβαίνω να τα σημειώσω, κάποια όχι και κάποια τα μοιράζομαι εδώ μαζί σας!


Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015

Summer Gifts - Tα δώρα στις υπέροχες δασκάλες μας!

Τα καταφέραμε και εμείς και σήμερα το πρωί το κοριτσάκι μου χάρισε στις 3 δασκάλες της τα δωράκια τους για να τις ευχαριστήσει για την υπέροχη πρώτη χρονιά της στο σχολείο!
Τι να πω για αυτές τις 3 υπέροχες γυναίκες...Είναι συγκινητική η προσφορά τους στο παιδί μου, και σε όλα τα υπόλοιπα 14 παιδάκια φυσικά, η όρεξη τους και η απέραντη υπομονή τους!!! 
Βέβαια, ομολογώ σαν μαμά κουκουβάγια που είμαι, ότι και το Κατανάκι μου τις είχε τρελάνει με τα νάζια του & τα χάδια του..οπότε πώς είναι δυνατόν να μην της έχουν αδυναμία, να μην τρέχουν κάθε πρωί να την πάρουν αγκαλιά!!!Πολλές φορές μάλιστα οι 2 δασκάλες τσακώνονταν για το ποια θα την πρωτο-πάρει αγκαλιά...και άλλες πάλι με συναντούσαν στην γωνία του σχολείου και μου ζητούσαν να την πάρουν αυτές για να πάνε παρεούλα στο σχολείο...
 Άννα - Μαρία - Δήμητρα ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΟΛΑ....Ξέρεις τι σημαίνει να σου εμπιστεύεται κάποιος το παιδί του, την ζωή του όλη, για 8 ώρες κάθε μέρα, για 11 μήνες τον χρόνο και παρόλα αυτά να έχει το "κεφάλι του ήσυχο";; Nα ξέρει ότι το παιδί του θα πάρει όλη την αγάπη, την στοργή και την ασφάλεια που χρειάζεται;; Μεγάλο πράγμα και το ευχαριστώ πολύ λίγο....


Παρασκευή 19 Ιουνίου 2015

Το δικό μας χταποδάκι!

Το δικό μας χταποδάκι δεν έγινε ούτε ψητό, ούτε ξυδάτο δυστυχώς!!!!Να μου πεις ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται...αλλά τι να κάνουμε...λίγο το καλοκαιράκι, λίγο η ανάγκη για θάλασσα-ταβερνούλες-ξεκούραση κτλ....με κάνουν να ονειρεύομαι!!!

Προ ημερών, που λέτε, η μικρή μου είχε στον βρεφονηπιακό την καλοκαιρινή της γιορτή (η 1η μας!!!!- μεγάλο καμάρι η μαμά κουκουβάγια!) και το θέμα ήταν η θάλασσα και τα ναυτάκια της. Οι δασκάλες ετοίμασαν (εκτός από τα υπέροχα σκετσάκια και τραγουδάκια) τα κατάλληλα υλικά ώστε μετά το πέρας της εκδήλωσης μαμάδες και παιδιά να κάνουμε μία καλοκαιρινή κατασκευή!!!
Η ιδέα με ενθουσίασε πολύ!!!
Αφήστε δε που με απλά και οικονομικά υλικά (κάποια μπορεί να τα έχουμε ήδη σπίτι μας), περάσαμε μία άκρως δημιουργική ώρα με τα μικράκια μας!

Το concept ήταν η κατασκευή ενός χταποδιού στο βυθό.
Πάμε να ξεκινήσουμε παρέα;;;


Παίρνουμε ένα κομμάτι φελιζόλ και απλώνουμε πάνω του κόλλα για χειροτεχνίες. Στην συνέχεια ρίχνουμε γαλάζια άμμο και λίγο μπλε glitter (έτσι για εφέ!) έτσι ώστε να καλυφθεί το μεγαλύτερο μέρος του και να μας παραπέμπει στην θάλασσα-βυθό.


Τρίτη 16 Ιουνίου 2015

Playtime: Εδώ παπί, εκεί παπί...πού είναι το παπί;;

Τις τελευταίες μέρες οι επισκέψεις μας στην κούνια και στον παιδότοπο έχουν περιοριστεί αρκετά λόγω ζέστης....έτσι προσπαθώ να βρω καθημερινά λύσεις για να απασχολήσω τον μικρό μου ταλιμπάν (aka Κατερίνα).
Xαζεύοντας προ ημερών σε διάφορα ξένα και ελληνικά blogs για να πάρω καμιά ιδέα δημιουργικής απασχόλησης,έπεσα πάλι στο ουράνιο τόξο της Ελπίδας (είχα τρελαθεί εξ αρχής!!) http://twoboysandhope.blogspot.gr/2014/05/blog-post_28.html και αποφάσισα να δοκιμάσω την τύχη μου!!!Διαβάζοντας την ανάρτησή της, ήδη το μυαλό μου είχε σκεφτεί ένα σωρό διαφορετικά παιχνίδια που θα μπορούσαν να κεντρίσουν το ενδιαφέρον της Κατάνας μου!
Χωρίς να το πολυσκεφτώ έτρεξα στο κοντινό μας σούπερ μάρκετ για να προμηθευτώ μπόλικο ρύζι (τα υπόλοιπα - ξύδι και χρώματα ζαχαροπλαστικής τα είχαμε!) και με την βοήθεια της μικρής μου φτιάξαμε και εμείς το δικό μας ουράνιο τόξο (με μόνο 3 χρώματα βέβαια..):

Βήμα #1 - Συλλέξαμε τα υλικά μας.



Βήμα #2 - Μοιράσαμε το ρύζι σε σακουλάκια.

Η καλύτερη βοηθός!!

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2015

Όταν η μαμά παίρνει ρεπό..!!!

Επειδή και οι μανούλες έχουμε ψυχή...την προηγούμενη βδομάδα πήρα "ρεπό" (μία μέρα μόνο- μην φανταστείτε υπερβολές!!!) από τον δύσκολο και απαιτητικό ρόλο της μαμάς! 
Ο λόγος;;; Mία υπερκόπωση που με ταλαιπωρεί και με έχει καταβάλει τόσο σωματικά, όσο και ψυχολογικά...Τον τελευταίο καιρό υποφέρω από υπνηλίες, ανεξήγητη κόπωση, πονοκεφάλους, πόνους στα πόδια και διάφορα άλλα...(όχι όχι όχι ΔΕΝ είμαι έγκυος, αν και με όλα τα παραπάνω συμπτώματα έτσι νοιώθω!) και αφού επισκέφτηκα 3-4 γιατρούς (γιατί ξέρετε....όοοολο αυτό έχει και δυσάρεστες επιπτώσεις στον οργανισμό ) κατέληξαν όλοι στο ίδιο συμπέρασμα: ότι χρειάζομαι επειγόντως ξεκούραση!!!! 
Χα, μωρ' τι μας λες;;;; Ωραίο το αστείο, δεν λέω, γέλασα πολύ....ξεκαρδίστηκα μην σου πω!!
Δεν ξέρατε όμως κ. Γιατρέ ότι αυτή η λέξη είναι άγνωστη για μένα ( για να μην πω για όλες τις μανούλες!);;;; Οι λόγοι;;;Πολλοί!

  • Ο Αύγουστος αργεί πολύ ακόμα (και τι διακοπές!Κουβάλα κουβαδάκια, μάζευε βαλίτσες, τρέχα αξημέρωτα στην θάλασσα.....φρίκη μόνο που το σκέφτομαι!).
  • Η Κατερίνα απαιτεί το 1000% του χρόνου μου. Του δικού ΜΟΥ χρόνου. ΜΟΝΟ.
  • Το πλύσιμο των πιάτων, των ρούχων, το σιδέρωμα, το καθημερινό μαγείρεμα είναι εκεί και με περιμένουν....κάθε μέρα....και αν κάτι αφήσω για την επόμενη θα είναι χειρότερα... (γιατί ως γνωστόν ακόμα δεν έχει ανακαλυφθεί κανένας μαγικός τρόπος για να σιδερώνονται από μόνα τους τα ρούχα, να πλένονται τα άπλυτα κτλ...όσο μένουν εκεί απλά διπλασιάζονται, τριπλασιάζονται και πάει λέγοντας...)
  • Δεν υπάρχει κανένας να με βοηθήσει. Μα κανένας.
  • Την Φιλιππινέζα γιατί την απολύσαμε ;; Είπαμε λιτός βίος! (no offense στα συμπαθέστατα πλάσματα, αστειεύομαι απλά!)
Σκεπτόμενη όλα τα παραπάνω και αφού απογοητεύτηκα τα μάλα, είπα δεν μπορεί....αφού δεν γίνεται να ξεκουραστώ για πολλές μέρες, θα αρκεστώ σε μία! Έτσι λοιπόν, η γιαγιά Κάτια ανέλαβε την Κατερίνα (και μάλιστα την κράτησε και για διανυκτέρευση!) και η μαμά αποφάσισε να κάνει αυτό που θέλει τόσοοοοο πολύ: να κοιμηθεί! Αμ, δε όμως....ο Θεούλης έκανε άλλα σχέδια και εκείνη την μέρα...αποφάσισε ο Δήμος να καθαρίσει (κλάδεμα κτλ) το δάσος δίπλα στο σπίτι μας (σημ. το μπαλκόνι του υπνοδωματίου μου είναι στην κυριολεξία μέσα στο δάσος!). Οπότε, η μανούλα έφαγε ακυράκι!!!!

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2015

Ώρα για μπανανόψωμο...(aka bananabread)!!!!!

Σάββατο βράδυ:Φανταστείτε σκηνικό....Η Κατερίνα είναι στην γιαγιά της και το ζεύγος ετοιμάζεται να δειπνήσει με ησυχία...κεριά, χαλαρή μουσική, κρασάκι και όμορφες συζητήσεις.....
Και κάπου εκεί ξυπνάς από το όνειρο και συνειδητοποιείς ότι :
Η Κατερίνα είναι όντως στην γιαγιά της, ο hubby θέλει οπωσδήποτε να δει τον τελικό του ποδοσφαίρου....Εσύ βαριέσαι αφόρητα και τριγυρνάς σαν την σβούρα μέσα στο σπίτι ( η αλήθεια είναι ότι τελικά όσο και να νιώθω μερικές φορές την ανάγκη να μείνουμε τα 2 μας, μου λείπει πολύ το νεραιδάκι μου....) ώσπου στις 23.00 μ.μ. πέφτει το μάτι σου σε κάτι ώριμες μπανάνες που την επόμενη - πιθανόν - να μην τρώγονται.....Και τότε αποφασίζεις να φτιάξεις γλυκό!!! Έκπληξη για το κοριτσάκι σου που θα το παραλάβεις την επόμενη από την γιαγιά...!!!

Και φυσικά τι άλλο μπορείς να κάνεις με ώριμες μπανάνες εκτός από bananabread;;;;;;
Έψαξα το "τεφτέρι" μου και βρήκα την αγαπημένη συνταγή της θείας από την Αμερική (και όχι από το Σικάγο...!!!), μιας και γι αυτούς αποτελεί ένα πολύ αγαπημένο τους "γλυκό".

Όσο για τα υλικά;;Νομίζω ότι όλα τα έχουμε στην κουζίνα μας οι νοικοκυρούλες! 
Για ρίξτε μια ματιά....





  • 1 1/2 φλυτζάνι τσαγιού ζάχαρη
  • 1/2 φλυτζάνι τσαγιού αραβοσιτέλαιο
  • 1 αυγό

Τετάρτη 13 Μαΐου 2015

Ξεκινήσαμε Baby Swimming!

Πλατούλα μου γλυκιά!!
Ναι είναι γεγονός!Τα καταφέραμε επιτέλους και χτες κάναμε το 1ο μας μάθημα baby swimming! Η αλήθεια είναι ότι ήθελα να το έχουμε ξεκινήσει από τους πρώτους μήνες ζωής της Κατερίνας αλλά ένα πρόβλημα υγείας της δεν μας το επέτρεπε... ήρθε όμως το πλήρωμα του χρόνου για να βγάλει κι η μαμά το άχτι της!Χεχε.... 
Η αγάπη μου για το νερό και την θάλασσα είναι μεγάλη... (γεννημένη και μεγαλωμένη σε νησί, άπειρα καλοκαίρια να περνάω ώρες στην θάλασσα-απορώ πώς δεν έβγαλα λέπια!- και ώρες σε κολυμβητήρια λογικό μου φαίνεται!) και θέλω να την μεταδώσω στο παιδί μου...Δεν θέλω να φοβάται το νερό...Και μιας και η ηλικία της (2,5 χρονών) δεν της επιτρέπει ακόμα να συμμετέχει σε άλλα αθλήματα (τένις κ.τ.λ.), το κολυμβητήριο ("κολύμπιο" για την ίδια) είναι ιδανικό....Και ακόμα καλύτερο για να εκτονώνεται μίας και είναι πολύ υπερκινητική..
 Στο συγκεκριμένο μάλιστα κολυμβητήριο δέχτηκαν να κάνουμε 2 φορές την εβδομάδα από ένα 30λεπτο μάθημα (σε άλλα κάνουν 1 φορά γιατί κουράζονται λέει σ' αυτήν την ηλικία!). 
Το μόνο που δεν ήξερα είναι ότι τα μαθήματα δεν γίνονται στην βρεφική πισίνα (βλέπε φωτό παραπάνω) αλλά στην πισίνα των μεγάλων.Όπως καταλαβαίνετε...το άγχος μου ήταν μεγάλο...γιατί η πισίνα ήταν βαθιά (λογικό!) και η μανούλα δεν "πάτωνε"...άρα και θα κουραζόταν διπλά για να βοηθάει την Κατερίνα και δεν ήξερε πώς θα αντιδράσει η μικρή...

Τρίτη 12 Μαΐου 2015

Μανιταρόπιτα...της στιγμής!!!

Το σπίτι μας είναι πάντα ανοιχτό για τους φίλους μας και επειδή τις περισσότερες φορές κανονίζουμε συναντήσεις την τελευταία στιγμή (και ως γνωστόν ο χρόνος είναι χρήμα- ειδικά για τις μανούλες!), φροντίζω  να υπάρχουν πάντα στο ψυγείο μου 5 υλικά για να φτιάχνω την αγαπημένη, σε όλους μας πλέον, μανιταρόπιτα της στιγμής!!!
Η συνταγή ήταν δική μου επινόηση πριν 7 χρόνια περίπου και από τότε δεν υπάρχει τραπέζι που να μην το συνοδεύει (απλά κάνω προσθαφαιρέσεις στα υλικά).

Όσο για τα υλικά;;Nομίζω ότι τα περισσότερα είναι σχεδόν πάντα διαθέσιμα σε κάθε σπίτι! Για ρίξτε μια ματιά:

Υλικά

  • 1 φύλλο σφολιάτας (η συσκευασία έχει 2 μέσα οπότε κρατάτε το άλλο για την επόμενη φορά)
  • 2 πακέτα μείγμα τριμμένων κίτρινων τυριών (παλιότερα έπαιρνα gouda, edam, emmental και τα έτριβα εγώ αλλά τώρα παίρνω έτοιμη συσκευασία για να κερδίζω χρόνο)
  • 1 πακέτο μπέικον (προαιρετικά) 
  • 6-7 φέτες ζαμπόν ή γαλοπούλα ψιλοκομμένες 
  • 1 συσκευασία μανιτάρια ψιλοκομμένα
  • 1 κρέμα γάλακτος

Παρασκευή 8 Μαΐου 2015

Φραουλο-κέικ!!



Τις τελευταίες μέρες στα περισσότερα blogs επικρατεί ένας φραουλοχαμός! Συνταγές για μαρμελάδα φράουλα, για smoothies, για κέικ.... Λογικό να μου πεις....έχει την τιμητική της, η φράουλα, τέτοια εποχή! 
Έχοντας λοιπόν πολλές φράουλες στο ψυγείο μου, σκεφτόμουν χτες τι γλυκό να φτιάξω...και τσουπ.....έπεσα πάνω στην φανταστική συνταγή της Αθηνάς για το πιο λαχταριστό φραουλοκέικ!!!! 
Την συνταγή μπορείς να την βρεις, εδώ http://www.craftcooklove.gr/2015/05/strawberry-cake.html  .

Όλα τα υλικά υπήρχαν σπίτι μας και είχα και την καλύτερη βοηθό-η οποία βέβαια κατά διαστήματα ασχολιόταν και με διάφορα "άλλα".....



Δευτέρα 4 Μαΐου 2015

Θεϊκές Ατάκες...Δια στόματος Κατάνας!

Αυτό το 3ήμερο ήταν πολύ κουραστικό λόγω μετακόμισης ( η εταιρία που δουλεύω πήγε σε νέα γραφεία) στην οποία έπρεπε να συμμετέχω ενεργά και λόγω πολλών πραγμάτων που έπρεπε να γίνουν στο σπίτι ( μάζεμα & πλύσιμο χαλιών, πλύσιμο καλοκαιρινών ρούχων, τακτοποίηση ντουλαπών κτλ)..Έτσι δεν καταφέραμε να κάνουμε πολλά, εκτός από μία βόλτα στην θάλασσα και ένα μπάρμπεκιου με φίλους χτες...Κατά συνέπεια, η κόρη μου γκρίνιαζε και τριγύριζε στα πόδια μου όλη μέρα αποτελειώνοντάς με με τις ατάκες της...

Ατάκα Νο 1

Έτρωγε παγωτό, το οποίο άρχισε να λιώνει και να πέφτει κάτω, μέχρι που ο πατέρας της την προειδοποιεί να προσέχει για να μην λερωθεί. Γυρνάει η καλή σου λοιπόν με ύφος και του απαντά: " Ζεν πειλάζει. Σα το πλύνει καλά η μαμά μετά" (το έχει δεδομένο ή μου φαίνεται;;).

Ατάκα Νο 2

Την ώρα που τακτοποιούσα χτες την ντουλάπα μου, την φώναζα και εκείνη με αγνοούσε. Μετά από αρκετές φορές, χωρίς ανταπόκριση, αναγκάστηκα να υψώσω τον τόνο της φωνής μου. Ήρθε λοιπόν η καλή σου κουνάμενη- κουνάμενη με τα γυαλιά ηλίου στο δωμάτιο και μου λέει: "Τι φωνάζεις μωλέ;; Είχα πεταχτεί στο Βασιλόπουλο ζυό λεπτά".


Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

Μία μέρα στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο....

Γεια σας μανούλες...όπως σας έχω ξαναπεί, τώρα που έφτιαξε ο καιρός, δεν μας κρατάει τίποτα μέσα στο σπίτι!
Έτσι την προηγούμενη Κυριακή, πήραμε τον φίλο μας τον Κωνσταντίνο (έχουν μία εβδομάδα ακριβώς διαφορά και είναι φίλοι από την "κοιλιά"!) και επισκεφτήκαμε το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο. 
Δεν σας κρύβω ότι από τότε που γέννησα ανυπομονούσα να μεγαλώσει η κόρη μου και να μπορέσουμε να το επισκεφτούμε παρέα...Η αγάπη μας άλλωστε για τα ζώα είναι μεγάλη....και οικογενειακή υπόθεση...!!!
Από την χαρά μου και τον "ξεμυαλισμό" μου δε ξέχασα να βάλω στην μικρή αντηλιακό και να πάρω μαζί μου καπέλο (η ζέστη ήταν αφόρητη γι αυτό - προσοχή - αν θέλετε να το επισκεφτείτε και εσείς μην παραλείψετε να τα πάρετε μαζί σας!). Αγοράσαμε από εκεί βέβαια αλλά ακόμα τα κλαίω τα 25 ευρουλάκια... Το κορυφαίο είναι ότι εκτός από τα παραπάνω ξέχασα και την φωτογραφική μηχανή...Ευτυχώς κάτι κατάφερα να βγάλω με το iphone, αλλά και το tablet που είχα μαζί είχε 20% μπαταρία...η οποία μας πρόδωσε λίγο μετά την άφιξή μας στο πάρκο...(ευτυχώς πρόλαβα να βγάλω τα δελφίνια!). Anyway....
Περάσαμε 3 1/2 υπέροχες ώρες...τα παιδάκια μας το ευχαριστήθηκαν και παραδόξως ενώ περπατούσαν τόσες ώρες δεν παραπονέθηκαν καθόλου!
H Kατανίτσα δε ενθουσιάστηκε τόσο πολύ με τα δελφίνια που ζητωκραύγαζε "μπάβο, μπάβο!!" όρθια όση ώρα παρακολουθούσε το θέαμα. Και φυσικά ήθελε να κατέβει στην πισίνα για να κάνει και αυτή βουτιές!


Δευτέρα 27 Απριλίου 2015

Θεϊκές Ατάκες... Δια στόματος Κατάνας!

Είθισται οι περισσότερες μαμάδες να καταγράφουν τις πρώτες λεξούλες, τις πρώτες φράσεις και γενικά τις κουβεντούλες των παιδιών τους. 
Μεγαλώνοντας δε τα βλαστάρια μας, όπως θα έχετε παρατηρήσει, συχνά μας "κουφαίνουν" με τις ατάκες τους... Το πόσο γελάω με την κόρη μου δεν λέγεται....Γιατί εκτός από ετοιμόλογη, οι ατάκες της συνοδεύονται και από απίστευτες γκριμάτσες, τις οποίες δυστυχώς δεν έχω τρόπο να σας τις μεταφέρω....Και επειδή το γέλιο είναι μεταδοτικό, αποφάσισα πού και πού να μοιράζομαι κάποιες θεϊκές της ατάκες μαζί σας για να γελάμε παρεούλα...

Ατάκα No1

Στο φανάρι σταματημένοι, η Κατερίνα διαμαρτύρεται γιατί την ενοχλεί το καρεκλάκι, βγάζει τα χέρια της από τις ζώνες και θέλει να σηκωθεί. Εκεί κυκλοφορεί και ένας κύριος (μαυριδερός) που πουλάει χαρτομάντιλα. Γυρνάει η μαμά μου λοιπόν και της λέει:
"Κοίτα Κατερίνα, ο γύφτος, αν δεν κάτσεις ήσυχη θα έρθει να σε πάρει" (δεν συμφωνώ μ΄αυτήν την τακτική βέβαια αλλά καμιά φορά ο σκοπός αγιάζει τα μέσα!). Στο λεπτό η μικρή απαντάει: "Tι λες καλέ; Eίσαι χαζή;Δεν βέπεις;;Δεν είναι ο γύτος αυτός. Είναι ο χατομάντηλος!" 

Ατάκα No2

Πάω να την πάρω από την μαμά μου, μέσα στο καταχείμωνο, και μπαίνοντας σπίτι την βλέπω να κυκλοφορεί με σορτσάκι και κοντομάνικο.
Εγώ, εμφανώς νευριασμένη την ρωτάω τι είναι αυτά που φοράει. Η απάντησή της;;
"Δεν βέπεις βλε μαμά! Είναι καλορινά!" (=καλοκαιρινά).

Ατάκα No3

Στο δρόμο για το σπίτι την ρωτάω τι να μαγειρέψω για να φάμε αύριο και αποφασίζουμε να φτιάξω αρακά. Γυρνάει λοιπόν και μου λέει: "Μπάβο ρε μαμά και μ' αρέσουν πολύ τα λαλαχινά" (=λαχανικά). 

Δευτέρα 20 Απριλίου 2015

Μια μέρα στην παιδική χαρά!

Πραγματικά αυτό το ΠΣΚ το Κατερινάκι μου ξεσάλωσε!Ήταν να μην φτιάξει ο καιρός...τώρα ποιος την κρατάει μέσα στο σπίτι! Η αλήθεια είναι ότι ο φετινός χειμώνας μας τσάκισε...μία το κρύο, μία το χιόνι πού να ξεμυτίσουμε;;Oι μόνες μας βόλτες ήταν μες το αμάξι, σε κανένα παιδότοπο ή σε γνωστό εμπορικό κέντρο. Κάναμε υπομονή να φτιάξει ο καιρός και τώρα μάνα και κόρη θα πάρουμε το αίμα μας πίσω!!! Δεν θα κάτσουμε μέσα λεπτό....
Αγαπώ την άνοιξη, τα λουλούδια, τα χρώματα, τις μυρωδιές...όλα όλα τα αγαπώ....Και πιο πολύ τον ήλιο (με την απαραίτητη προστασία βέβαια-αντηλιακό,καπέλο και γυαλιά). 
Την Παρασκευή λοιπόν μετά την δουλειά και αφού παρέλαβα το "πακέτο" μου (aka Κατερίνα) από την μαμά μου, στο δρόμο της επιστροφής είπα να κάνω μία μικρή παράκαμψη..Έλα όμως που το εξυπνοπούλι μου το κατάλαβε αμέσως και άρχισε να φωνάζει:" Πάαααμε παι χαρά, παι χαρά (= παιδική χαρά). Μπάβο μαμά καλή! Σ'αβαπώ! (Ιούδας παιδί μου, ιούδας...αν πηγαίναμε πουθενά αλλού θα ήμουν κακιά μαμά!). Έτσι λοιπόν μετά από λίγη ώρα καταλήξαμε στην _μακράν κατ' εμέ_ ομορφότερη παιδική χαρά των Βορείων προαστίων....

Πάρτε μία γεύση:

Στο βάθος έχει τσουλήθρες-κούνιες για πιο μεγάλα παιδιά

Πράσινο παντού....Δέντρα που μοσχοβολούν, μπαλόνια, γκαζόν για πικ-νικ... και κανένα ίχνος από σκουπίδι...πουθενά, πραγματικά...

Μια ομορφιά...
Χρώματα αγαπημένα....



Αχχχ.... αυτός ο κύριος είναι η καταστροφή μας κάθε φορά :) 

Τρίτη 14 Απριλίου 2015

Πάει και αυτό το Πάσχα...

Πότε ήρθε το Πάσχα φέτος, πότε πέρασε ούτε που το κατάλαβα...Βλέπεις μείναμε τελικά στην Αθήνα και έτσι βρήκα ευκαιρία με τις αργίες να κάνω κάποιες δουλίτσες στο σπίτι... Πραγματικά αυτές οι δουλειές έχουν τον ατελείωτο....άντε να πλύνεις μπαλκόνια που ήταν καλυμμένα από την γύρη, άντε να ψιλο-μαζέψεις μπότες και πουλόβερ, άντε κάτι χαλάκια, άντε να βάψεις αυγουλάκια, να κάνεις τσουρεκάκια...φτάνει η Τρίτη...και με βρίσκει κατάκοπη να πηγαίνω στην δουλειά!!!!

Για πάμε για ένα sneak peek:
Τα αυγά μας τα βάψαμε με την βοήθεια του μπαμπά μας με 3 τρόπους. Μερικά με φλούδες από κρεμμύδια, άλλα με βερνίκι νυχιών και άλλα με περισσεύματα από κηρομπογιές (που σε κάποια αυγά δεν έλιωσαν επειδή κρύωσαν αρκετά...αλλά δεν μας πείραξε καθόλου!!).

Δεν ήταν και πολύ άσχημα εεεε;;
Φτιάξαμε Κρητικά καλτσούνια, τα οποία ίσα που πρόλαβα να βγάλω φωτογραφία (όχι όλα φυσικά!!) γιατί μια που έβγαιναν από τον φούρνο και μια που εξαφανίζονταν!


Τετάρτη 8 Απριλίου 2015

Σε σένα που πονάς...

Ξέρω φίλη μου είναι δύσκολο αυτό που περνάς....Νιώθεις πως αυτή η εβδομάδα είναι η δική σου εβδομάδα των παθών αλλά μην μασάς....έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σ'αγαπούν πραγματικά, που αξίζουν να είναι δίπλα σου....

Εγώ σου αφιερώνω αυτό:

Είναι αυτός ο κόμπος στον λαιμό που όσο και αν τον πνίξεις κάποια στιγμή αναπόφευκτα γίνεται δάκρυ και κυλά...Είναι όλα αυτά που έχεις πνίξει μέσα σου, σου μαυρίζουν την ψυχή & έτσι απλά ξεχνάς να ζεις...Είναι όλα τα σ'αγαπώ που θες να του πεις αλλά εκείνος όσο δυνατά και αν φωνάζεις, δεν σ' ακούει πια... Είναι όλα αυτά που σας έδεσαν και τώρα σε πνίγουν σαν θηλιά...Είναι που μία μέρα ξυπνάς και νιώθεις "ξένη" στο ίδιο σου το σπίτι και το μόνο που θες είναι να φύγεις μακριά...όμως δεν μπορείς...τα πόδια σου είναι παράλυτα...γιατί υπάρχει ένα παιδί....
Όμως άκουσέ με, κοίταξέ με, ήρθε η ώρα...η ώρα του "φευγιού"....Δεν είσαι μόνη...έχεις όλους εμάς...Ξύπνα, αγάπησε εσένα,ζήσε και τρέξε να σωθείς........

Και να θυμάσαι: Ο άντρας που δεν σέβεται την μάνα του παιδιού του, δεν την τιμά και δεν την αγαπά - έστω και μόνο για το δώρο ζωής που του έχει κάνει- ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΡΑΣ!
Και σίγουρα ΔΕΝ ΣΟΥ ΑΞΙΖΕΙ....


(αφιερωμένο σε μία ψυχή που περνάει το δικό της Γολγοθά....)


Stay tuned,

Έλενα 

Δευτέρα 6 Απριλίου 2015

Happy birthday to me.... (#part 2)

Όπως σας είχα γράψει στην τελευταία μου ανάρτηση, τα γενέθλιά μου τα γιορτάζω πάντα....
Έτσι και φέτος έσβησα (η κόρη μου δηλαδή!) το κεράκι μου με τους γονείς μου ανήμερα των γενεθλίων μου και το Σάββατο έκανα το πάρτι για την πάρτη μου!!!
Η πρόσκληση ήταν για λίγους και καλούς φίλους που είναι πάντα δίπλα μου και το dress code black n' sexy... Είχα δει μία τούρτα σε αποχρώσεις μαύρο-κόκκινο και κάπως έτσι μου ήρθε η έμπνευση....(υπολόγισα βέβαια χωρίς τον ξενοδόχο διότι τελικά δεν υπήρχε φόρμα για το σχέδιο της τούρτας και κατέληξα- ο άντρας μου δηλαδή- σε άλλη...).

Σάββατο 04/04/15 - 6.30 π.μ. - Ξύπνησα από τα χαράματα να πάω λαϊκή, να πάω κομμωτήριο, να φτιάξω τα νύχια μου, να τελειώσω το μαγείρεμα και το συμμάζεμα σπίτι, να σιδερώσω, να πάω να πάρω την τούρτα και τα μπαλόνια....να κάνω μπάνιο, να βαφτώ και να περιμένω τους καλεσμένους....Ευτυχώς τα πρόλαβα όλα και από το μεσημέρι και μετά κατάφερα να πείσω την κόρη μου να μείνει στην γιαγιά της για να μην αρχίσω τα χάπια!!!
Το κορυφαίο της ημέρας όμως δεν σας το είπα...Για να μην γκρινιάζει το καμάρι μου-είπαμε έχουμε μαμοεξάρτηση-είπα να την πάρω μαζί μου στο κομμωτήριο.Η καλύτερή της!Όσο έφτιαχνε η μανούλα νύχια, εκείνη διάβαζε περιοδικά, της έφτιαχναν τα μαλλιά, ζωγράφιζε και γενικώς περνούσε καλά...ώσπου είδε τον μπαμπά της να καταφτάνει και κατάλαβε ότι τελείωσε τις δουλειές του και ήρθε να την πάρει για να χαλαρώσει λίγο η μάνα! Πριν ανοίξει την πόρτα λοιπόν ο μπαμπάς μας και ενώ μέσα στο κομμωτήριο είμαστε 10 γυναίκες-εκ των οποίων οι 4 ηλικίας 80+ - "πετάει" το Κατανάκι την θεϊκή ατάκα: " 'Οχι ρε π@@στη μου, τι σέλει αυτός εζώ;" και όπως καταλαβαίνετε επικρατεί άκρα του τάφου σιωπή...μέχρι να συνειδητοποιήσουμε τι είπε και να ξεσπάσουμε όλες στα γέλια....(εγώ βέβαια είχα ήδη χωθεί μέσα στην καρέκλα μου...τι θα σκέφτονταν οι γιαγιάδες ήθελα να ήξερα...θα μας πέρασαν για "φορτηγατζήδες" -no offense -). Αφού πέρασα και αυτό το σοκ, συνέχισα ακάθεκτη τις δουλειές μου...
Σάββατο 16.00 μ.μ. - Σφουγγαρίζω για 50η φορά το μπαλκόνι από την γύρη, τελειώνω το μαγείρεμα και τρέχω ολοταχώς να παραλάβω μπαλόνια και τούρτα...

Το μενού μας για απόψε θα είναι το εξής: 

  • Πράσινη σαλάτα με προσούτο, κρουτόν και sauce με μέλι
  • Πατατοσαλάτα
  • Χοιρινό με πορτοκάλι και δαμάσκηνα
  • Ρύζι
  • Σουφλέ ζυμαρικών
  • Τάρτα σπανάκι
  • Χοιρινά σουβλάκια