Τετάρτη 10 Ιουνίου 2015

Όταν η μαμά παίρνει ρεπό..!!!

Επειδή και οι μανούλες έχουμε ψυχή...την προηγούμενη βδομάδα πήρα "ρεπό" (μία μέρα μόνο- μην φανταστείτε υπερβολές!!!) από τον δύσκολο και απαιτητικό ρόλο της μαμάς! 
Ο λόγος;;; Mία υπερκόπωση που με ταλαιπωρεί και με έχει καταβάλει τόσο σωματικά, όσο και ψυχολογικά...Τον τελευταίο καιρό υποφέρω από υπνηλίες, ανεξήγητη κόπωση, πονοκεφάλους, πόνους στα πόδια και διάφορα άλλα...(όχι όχι όχι ΔΕΝ είμαι έγκυος, αν και με όλα τα παραπάνω συμπτώματα έτσι νοιώθω!) και αφού επισκέφτηκα 3-4 γιατρούς (γιατί ξέρετε....όοοολο αυτό έχει και δυσάρεστες επιπτώσεις στον οργανισμό ) κατέληξαν όλοι στο ίδιο συμπέρασμα: ότι χρειάζομαι επειγόντως ξεκούραση!!!! 
Χα, μωρ' τι μας λες;;;; Ωραίο το αστείο, δεν λέω, γέλασα πολύ....ξεκαρδίστηκα μην σου πω!!
Δεν ξέρατε όμως κ. Γιατρέ ότι αυτή η λέξη είναι άγνωστη για μένα ( για να μην πω για όλες τις μανούλες!);;;; Οι λόγοι;;;Πολλοί!

  • Ο Αύγουστος αργεί πολύ ακόμα (και τι διακοπές!Κουβάλα κουβαδάκια, μάζευε βαλίτσες, τρέχα αξημέρωτα στην θάλασσα.....φρίκη μόνο που το σκέφτομαι!).
  • Η Κατερίνα απαιτεί το 1000% του χρόνου μου. Του δικού ΜΟΥ χρόνου. ΜΟΝΟ.
  • Το πλύσιμο των πιάτων, των ρούχων, το σιδέρωμα, το καθημερινό μαγείρεμα είναι εκεί και με περιμένουν....κάθε μέρα....και αν κάτι αφήσω για την επόμενη θα είναι χειρότερα... (γιατί ως γνωστόν ακόμα δεν έχει ανακαλυφθεί κανένας μαγικός τρόπος για να σιδερώνονται από μόνα τους τα ρούχα, να πλένονται τα άπλυτα κτλ...όσο μένουν εκεί απλά διπλασιάζονται, τριπλασιάζονται και πάει λέγοντας...)
  • Δεν υπάρχει κανένας να με βοηθήσει. Μα κανένας.
  • Την Φιλιππινέζα γιατί την απολύσαμε ;; Είπαμε λιτός βίος! (no offense στα συμπαθέστατα πλάσματα, αστειεύομαι απλά!)
Σκεπτόμενη όλα τα παραπάνω και αφού απογοητεύτηκα τα μάλα, είπα δεν μπορεί....αφού δεν γίνεται να ξεκουραστώ για πολλές μέρες, θα αρκεστώ σε μία! Έτσι λοιπόν, η γιαγιά Κάτια ανέλαβε την Κατερίνα (και μάλιστα την κράτησε και για διανυκτέρευση!) και η μαμά αποφάσισε να κάνει αυτό που θέλει τόσοοοοο πολύ: να κοιμηθεί! Αμ, δε όμως....ο Θεούλης έκανε άλλα σχέδια και εκείνη την μέρα...αποφάσισε ο Δήμος να καθαρίσει (κλάδεμα κτλ) το δάσος δίπλα στο σπίτι μας (σημ. το μπαλκόνι του υπνοδωματίου μου είναι στην κυριολεξία μέσα στο δάσος!). Οπότε, η μανούλα έφαγε ακυράκι!!!!


Μπορεί να απογοητεύτηκα παντελώς αλλά κοιτώντας το ρολόι μου (ήταν μόλις 9.00 πμ.) σκέφτηκα: " Νωρίς είναι ακόμη, ότι πρέπει για καφεδάκι στην Κηφισιά, θα βρω πάρκινγκ, θα πεταχτώ και για ένα γρήγορο μανικιούρ και κοιμάμαι το μεσημέρι!" Και έτσι έγινε! Σε 30' ετοιμάστηκα και ήμουν ήδη εκεί. Να σημειωθεί ότι βρήκα να παρκάρω αμέσως σε τεράστια θέση (χμ, με αποζημίωσε ο Θεούλης για το πρωινό κλάδεμα!) και χωρίς να το πολυσκεφτώ κατευθύνθηκα  στο πολυαγαπημένο μου ιταλικό καφέ...
Μόλις είχε ανοίξει και βρήκα την αγαπημένη μου θέση...Δίπλα στο συντριβάνι να ακούω το νεράκι που τρέχει και να χαζεύω τις πρασινάδες...


Μια όαση...συμφωνείτε;;
Σε 5' έπινα τον φρέντο μου (από τους καλύτερους που έχω πιει) και μετά από λίγο απόλαυσα την υπέροχη μπαγκέτα μου με γαλοπούλα, παρμεζάνα και πεντανόστιμη sauce με μάνγκο και μαγιονέζα (σημ. η μπαγκέτα ήταν όπως πάντα φρεσκοψημένη και ζεστή!)...


Best freddo ever!!!!!!
Διάβασα το περιοδικό μου ( πραγματικά εγώ που ήμουν φαν και αγόραζα και διάβαζα ανελλιπώς είχα να αγοράσω μήνες) και έκανα και ένα τσιγαράκι (κακή συνήθεια το ξέρω αλλά ευτυχώς δεν επαναλαμβάνεται καθημερινά). Πόσο ανάγκη το είχα όλο αυτό, δεν περιγράφεται... Ήπια ολόκληρο τον καφέ μου για 1η φορά μετά από 2,5 χρόνια...και μάλιστα χωρίς να σηκωθώ από την καρέκλα μου....Πόσο "ξένο" μου φαινόταν όλο αυτό....και πόσο χαλάρωσα....
Λίγα λεπτά αργότερα έπιασε βροχή και αντί να περιμένω να κοπάσει, πλήρωσα στα γρήγορα και άρχισα να περπατάω...Πόσο καιρό είχα να το κάνω αυτό...από παιδί...Δεν με ένοιαζε που βρεχόμουν...αισθανόμουν ελεύθερη και απόλυτα χαλαρωμένη....
Ακολούθησε window shopping (γιατί εν καιρώ κρίσης δεν είμαστε για ψώνια, μας φτάνει να κοιτάμε μόνο!) και ένα άκρως απολαυστικό μανικιούρ-πεντικιούρ...

Τι λέτε σας αρέσει το χρωματάκι; Άκρως καλοκαιρινό έτσι;;


Αγαπημένο κοραλλί!!!
Κατά τις 15.00 επέστρεψα σπίτι και η χαρά μου ήταν τέτοια που ούτε όρεξη να φάω είχα, ούτε να κοιμηθώ... Είχα καταφέρει μετά από πολύυυυυ καιρό να κάνω κάτι για μένα, μόνο με μένα! Απίθανο!!!
Η αλήθεια βέβαια είναι ότι μπαινόβγαινα στο δωμάτιο της μικρής μου συνέχεια και μου έλειπε που δεν την είχα εκεί να με "ενοχλεί" συνέχεια...αλλά είπαμε μία μέρα μόνο ήταν!!!
Τελικά κοιμήθηκα και ένα 2ωράκι και ξύπνησα φρεσκαδούρα και πολύ πιο ξεκούραστη...
Βέβαια ξέχασα να σας πω ότι ήταν Παρασκευή...και η Παρασκευή είναι αφιερωμένη στην "γενική" του σπιτιού...Ξέρετε τα γνωστά....Αλλαγή σεντονιών, 5-6 πλυντήρια, πλύσιμο βεραντών, ηλεκτρική σκούπα, σφουγγάρισμα κτλ..Τέλειωσα στις 23.00 μμ. και απόλαυσα τις αγκαλιές του αντρούλη μου μετά...

Εσείς παίρνετε ποτέ "ρεπό";;;;;









16 σχόλια:

  1. Αχ και να ξερες πόσο σε ζηλεύω αλλά και πόσο χάρηκα με το ρεπό σου!!!!! Πραγματικά όσες δεν εχουμε την πολυτέλεια μιας ελαχιστης βοηθειας σε καταλαβαίνουμε απόλυτα!!!!! Δυστυχώς εγώ δεν έχω τέτοια ρεπό...πότέ δεν είχα...σνιφφφφφφφ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και εγώ δυστυχώς έφτασα στα όρια- μην σου πω ότι τα ξεπέρασα κιόλας- με την υγεία μου για να το πάρω....και δεν ξέρω και αν αξίζει...να φτάνεις εκεί....αλλά κουράγιο μανούλα!!!θα μεγαλώσουν τα βλαστάρια μας και θα έχουμε μόνιμο ρεπό μετά!!Χαχα...τουλάχιστον μέχρι να γίνουμε γιαγιούλες!!!

      Διαγραφή
  2. Σούπερ το ρεπό σου... αν και με τις δουλειές το χάλασες λιγάκι,χεχε! Μακάρι να μπορούσες και πιο συχνά γιατί από αυτά που μου λες σου χρειάζεται. Καλύτερο ρεπό παρά γιατρό!!! Κάλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΕΕΕ είπαμε είμαι και ψυχαναγκαστική με τις δουλειές....και δυστυχώς δεν αλλάζει εύκολα αυτό!!!!Θα προσπαθήσω να το κάνω πιο συχνά γιατί αν δεν είναι καλά η μανούλα....εν καιρώ δεν θα είναι ούτε το παιδί....!!!!
      Φιλιά Κάλη μου!

      Διαγραφή
  3. Είναι απαραίτητα αυτα τα ρεπό. όχι οτι δεν αγαπάμε τα παιδια μας αλλά σαν άνθρωποι χρειάζεται και το μυαλό μας να ηρεμεί να ξεφευγει.
    εγω δίνω ρεπο στο ευατό μου (μετά βεβαια με πιανουν τα ψυχαναγκαστικά μου) στα οποια ή θα κοιτάω το ταβανι (και αυτο απαραίτητο: το να μην κάνεις τιποτα) ή θα παω για ψωνια και καφε με φίλες..
    φιλια
    oiparamythenies

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πες το ψέμματα!!!!Δεν γίνεται αλλιώς!
      Μου έδωσες και ιδέα...την επόμενη φορά θα κάνω ταβανοθεραπεία!!!!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  4. αχ αυτά τα ανύπαρκτα ρεπό... Σήμερα μόλις- έχοντας ξυπνήσει από τις 5:30 και ενώ έτρεχα μόνη μου στον παιδίατρο για το εμβόλιο και για άλλες δουλειές αφού ο άντρας μου δούλευε και έχοντας και την γιαγιά μου σπίτι, το μεσημέρι κοιμόταν και η γιαγιά και ο άντρας μου στον καναπέ και εγώ με το μαιμουδάκι αγκαλιά να κοιμάται και αυτό από τον πυρετό που είχε ανεβάσει και να σκέφτομαι.. εγώ πότε θα κοιμηθώ;;;; Και ρωτώ... πως να καταφέρω να τον αφήσω σε γιαγιάδες αφού ακόμα δεν μπορωωωωω (ψυχολογικά εννοώ!) Τα φιλιά μου γλυκό κορίτσι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπομονή Γιάννα μου!!!Κάποια στιγμή θα κοιμηθείς και εσύ....Όμως μην το παρακάνεις....!!!Έστω για 1 ώρα μπορείς να αρχίσεις σιγά σιγά να τον αποχωρίζεσαι (ξέρω, ξέρω είναι πολύ δύσκολο αν έχεις περάσει τόσα, πίστεψε με) για να μην φτάσεις στο σημείο που έφτασα εγώ που από την κούραση δεν μπορούσα να κάνω τα βασικά...(και ήταν και επικίνδυνο να μένω μόνη μου με την μικρή!).
      Την γλυκιά μου καλημέρα!

      Διαγραφή
  5. Απαραίτητο το ρεπό, αλλά δεν είναι πάντα εύκολο! Θυμάμαι πόση ανάγκη το είχα, έστω και για μερικές ώρες, όταν είχα τα δυο παιδιά μου μικρά. Και όποτε τα κατάφερνα, γινόμουνα κι εγώ ένα με τον καναπέ. Η πιο έντονη δραστηριότητα που έκανα ήταν να διαβάσω ένα βιβλίο!
    Είμαι σίγουρη όμως πως η βόλτα και η περιποίηση σε βοήθησαν να γεμίσεις περισσότερο τις μπαταρίες σου και να νιώσεις ξανά ο εαυτός σου!

    Να το επαναλάβεις σύντομα!
    Ελένη
    https://myfortysomethingworld.wordpress.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καθόλου εύκολο μην σου πω...και αν είναι να φτάνει ο οργανισμός μας στα άκρα για να το πάρουμε...ακόμα χειρότερα!! Ένιωσα πολύ όμορφα, χαλάρωσα και πήρα και τον υπνάκο μου μετά που τόσο χρειαζόμουν!

      Ελπίζω να το ξανακάνω σύντομα, μόνο με ύπνο αυτήν την φορά!!

      Διαγραφή
  6. Απόλαυσα τη βόλτα σου σαν να ήταν δική μου! Να τη κάνεις πιο συχνά για να φορτίζεις μπαταρίες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ μακάρι να μπορούσα...αλλά από τότε δεν τα έχω καταφέρει ξανά!!!

      Διαγραφή
  7. ΤΟ ρεπο σου ηταν απολαυστικο, να το κανεις πιο συχνα, καλο σε σενα κανει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν Γιώτα μου....ήταν το άτιμο...αλλά από τον Ιούνιο δεν το έχω ξανακάνει και μου έχει γυρίσει το μάτι!!!!!! Μακάρι όλες μας να μπορούσαμε να το κάναμε που κ που! Μόνο καλό μας κάνει!

      Διαγραφή