Ημέρα Αγάπης!

Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα σκοπό να ανεβάσω ανάρτηση σχετική με την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου γιατί θεωρώ ότι όλοι πρέπει να είμαστε - πάνω από όλα- ερωτευμένοι με την ζωή & να γιορτάζουμε την κάθε μας μέρα χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερη αφορμή!
Χτες το πρωί όμως η κόρη μου είχε άλλα σχέδια!! Με αφορμή την γιορτή που έκαναν στο σχολείο την Παρασκευή για να τιμήσουν την αγάπη (μιας και το μότο τους είναι το: " ΑΓΑΠΗ ΠΑΝΤΟΥ" ) είχε ενημερωθεί πλήρως για το τι γιορτάζαμε αυτήν την Κυριακή! Έτσι αφού ξύπνησε και με ρώτησε τι μέρα είναι ( ήθελε να σιγουρευτεί το παιδί, μην κάνουμε τζάμπα κόπο!!!) αποφάσισε ότι έπρεπε να κάνουμε "έπλητση" (= έκπληξη) στον μπαμπά! Και σας ρωτώ;; Ακόμα και αν δεν πιστεύεις σ'αυτήν την μέρα, ακόμα και αν ξέρεις ότι η συγκεκριμένη γιορτή είναι καθαρά εμπορική, τι να κάνεις η δόλια η μάνα όταν το λουλούδι σου στο ζητάει τόοοοοσο γλυκά;;;;;Να της χαλάσεις χατίρι;;;;; Δεν γίνεται!! Έτσι μαμά και κόρη πιάσαμε δουλειά κάνοντας ησυχία για να μην ξυπνήσει ο "νταντούλης" (που λέει και η Κατάνα).
Η Κατερίνα στρώθηκε στην ζωγραφική και η μαμά έφτιαξε το πρωινό που θα σερβίραμε στον μπαμπά μας...πού αλλού; Στο κρεβάτι!!

Σε 10' ήμασταν έτοιμες! Μπουκάραμε στο δωμάτιο (κυριολεκτικά όμως αφού η Κατερίνα από από την χαρά της έκανε τέτοιο θόρυβο και χοροπηδητά που ακόμα απορώ πώς ο μπαμπάς μας δεν έπαθε ανακοπή στον ύπνο του!), η μικρή έτρεξε να αγκαλιάσει τον μπαμπά της & να του χαρίσει τις ζωγραφιές που έφτιαξε αποκλειστικά γι αυτόν και η μαμά περίμενε καρτερικά με τον δίσκο αγκαλιά να τελειώσουν οι "γλύκες" μπαμπά-κόρης για να σερβίρει τον αντρούλη της!

Καλλιτεχνικές δημιουργίες ενός 3χρονου!!

(το πρωινό λιτό και απέριττο...)

Ο μπαμπάς μας ενθουσιάστηκε με το γλυκό ξύπνημα που του επιφύλαξαν οι γυναίκες του, αν και ξέρει καλά ότι δεν περιμένουμε την 14η Φεβρουαρίου για τέτοιες "μικρές" αλλά τόσο ευχάριστες εκπλήξεις!!!

Εμείς γιορτάζουμε κάθε μέρα την αγάπη, τον έρωτα και την ζωή!

"ΑΓΑΠΗ ΠΑΝΤΟΥ" φίλοι και φίλες μου! (και αγκαλιές, πολλές αγκαλιές!!!!!)

ΥΓ. Και ο μπαμπάς μας βέβαια δεν μας άφησε παραπονεμένες....έφερε στην κορούλα του ένα κόκκινο τριαντάφυλλο (το οποίο δεν αφήσαμε μέχρι το βράδυ από το χέρι μας φυσικά!) και στην γυναίκα του μία γλάστρα που είχα βάλει στο μάτι μέρες....(και τελικά ακόμα δεν έμαθα το όνομα του φυτού!).

Και του χρόνου!!!!