Moms' & Daughters' Brunch -part #2

Μέρες τώρα έτρεχα να αγοράσω ό,τι χρειαζόμουν για το πολυπόθητο brunch μαμάδων-θυγατέρων!Και όλο κάτι ξέχναγα, και όλο κάτι καινούργιο μου κέντριζε το ενδιαφέρον και άλλαζα το αρχικό πλάνο που είχα στο μυαλό μου. Το μόνο σίγουρο ήταν οι πασχαλίτσες, οι οποίες έκαναν κατάληψη στο σπίτι μας (και απ' ότι βλέπω θα μας κάνουν συντροφιά μέχρι και το Πάσχα)!!!

Την Πέμπτη λοιπόν, είπα να κάνω ένα break από το τρέξιμο και να απολαύσω ένα μανικιούρ. Για να γλιτώσω χρόνο είχα αποφασίσει το χρώμα από πριν- έντονο κόκκινο, όμως ήθελα και καμιά "τσαχπινιά" για να είμαι σε spring mood. Και εκεί μου έρχεται η ιδέα:

Μα τι άλλο;Πασχαλίτσες φυσικά!

Περιττό να σας πω ότι η Κατανίτσα μου τρελάθηκε μόλις τα είδε (και φυσικά ήταν το 1ο πράγμα που πρόσεξε μόλις μπήκα σπίτι). Οι επόμενες μέρες πέρασαν σας σίφουνας... Εκτός από τις ετοιμασίες του σπιτιού και των γλυκών έπρεπε να πάω λαική-σούπερ μάρκετ, να κάνω το σίδερο, το μαγείρεμα της εβδομάδας κτλ...Λιώμα η μανούλα χτες το βράδυ, κοιμήθηκε από τις 10.00 μμ...αλλά περάσαμε τόοοοσο όμορφα που χαλάλι η κούραση...

Το εξωτερικό του σπιτιού είχε στολιστεί κατάλληλα ώστε να υποδεχτεί τους μικρούς μας καλεσμένους και σας το είχα δείξει σε προηγούμενη ανάρτηση. Πάμε στο εσωτερικό τώρα:

Το Πασχαλινό μας δέντρο!

Μπαίνοντας στο σπίτι το 'Πασχαλινό' μας δέντρο υποδέχτηκε τις καλεσμένες μας. Η ιδέα ήταν της κόρης μου που ήθελε τα αυγουλάκια μας κρεμασμένα από εκεί (και φυσικά δεν άλλαζε γνώμη!!τι πείσμα είναι αυτό που έχουν.....).

Σε διάφορα σημεία του σπιτιού στολίσαμε λουλούδια:

Η αρχική ιδέα ήταν να μπουν κόκκινες τουλίπες σε 2-3 σημεία του σπιτιού και να κρεμούσα στην είσοδο και μερικές ανάποδα από το ταβάνι με κόκκινη κορδέλα. Δυστυχώς η ιδέα ναυάγησε γιατί σε 3 ανθοπωλεία που πήγα δεν είχαν κόκκινες τουλίπες...Αρκέστηκα λοιπόν σε μπορντω-κόκκινα χρυσάνθεμα...και σε μίνι-γλαστράκια με νεραγκούλες:

Πασχαλίτσα-γλαστράκι

Το πόσο ενθουσιάστηκα όταν βρήκα αυτό το τσόχινο τσαντάκι-πασχαλίτσα δεν λέγεται! Αφαίρεσα το χερούλι με προσοχή και τοποθέτησα μέσα το γλαστράκι. Νομίζω ότι στόλισε πιο όμορφα το τραπέζι μας απ' ότι ένα βάζο. Τι λέτε και εσείς μανούλες;

Τα βασικά παιχνίδια από το playroom μεταφέρθηκαν στην κουζίνα-καθιστικό για να έχουμε οπτική επαφή οι μανούλες χωρίς να χρειάζεται να πηγαινο-ερχόμαστε συνέχεια (είπαμε να πιούμε ένα καφέ όχι να κάνουμε πεζοπορία!):

Η Κατάνα στα κόκκινα, ποζάρει!

Το τραπέζι της κουζίνας φιλοξένησε την κόρη μου και τις φίλες της. Για τα παιδάκια το μενού είχε ως εξής: κέικ ανάμικτο βανίλια-κακάο, μπισκοτάκια με δημητριακά, κρουασάν σοκολάτας και βανίλιας, χυμοί και γιαουρτάκια. 

Το λάτρεψα!!!Εσείς;;;

Τέλος, η τραπεζαρία φόρεσε τα "καλά" της για να υποδεχτεί τις μανούλες, άσχετα αν τελικά βολευτήκαμε στους καναπέδες για μεγαλύτερη άνεση:

Για τις μαμάδες το μενού είχε ως εξής: κέικ καρότου, κέικ μήλου (είναι σαν τάρτα), τάρτα φράουλας, κρουασάν βανίλιας και σοκολάτας, μπισκότα, διάφορα αλμυρά (πιτσάκια, κοτοπιτάκια και τυροπιτάκια κουρού) και μία εκπληκτική τάρτα με σπανάκι από τα χεράκια της μανούλας μου! 2 ειδών χυμοί, άφθονος καφές και τσάι μας συντρόφευσαν στην κουβεντούλα μας μέχρι αργά το μεσημέρι...

Φεύγοντας οι μικρές πήραν τα ευχαριστήρια δωράκια τους (σας τα είχα δείξει στην προηγούμενη ανάρτηση) και μου χάρισαν τα πιο γλυκά φιλιά...

Ομολογουμένως η κούραση ήταν απερίγραπτη γιατί έπρεπε να γίνουν και όλες οι υπόλοιπες "δουλειές" του σαββατοκύριακου αλλά πραγματικά περάσαμε μαμάδες και κόρες καταπλητικά...Γιορτάσαμε την ημέρα της γυναίκας με τον πιο ευχάριστο τρόπο!!!

Η Κατάνα δε το πρωί που ξύπνησε και είδε όλες τις ετοιμασίες τρελάθηκε και μου είπε:

" O Xιτός και η Παναγιά εσύ τα έκανες ατά για μένα;" και πέθανα στα γέλια για να με αποτελειώσει το βράδυ πριν κοιμηθεί: " Eίσαι η καλύτελη μαμά που κάνεις ατά για μένα. Είσαι το μωλό μου. Σ αβαπώ πολύ..." Και κάπως έτσι μ'ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη σύρθηκα_κυριολεκτικά_ στο κρεββάτι μου για ύπνο από τις 10.00μμ....

Λοιπόν;;;Πώς θα φάνηκαν όλα;; Περιμένω τα σχόλια σας.

Σας φιλώ,

Elena 

Y.Γ. Χρόνια πολλά για χτες μανούλες, να είμαστε καλά να αντέχουμε για όλους και για όλα!Μα τι σπουδαία πλάσματα που είμαστε;