Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015

Θεϊκές Ατάκες...Δια στόματος Κατάνας!

Καιρό είχα να μοιραστώ μαζί σας μία νέα ανάρτηση...
Η αλήθεια όμως είναι ότι λίγο η κατάσταση που επικρατεί τις τελευταίες μέρες, λίγο οι υποχρεωτικές - άνευ αποδοχών- απαράδεκτες άδειες, λίγο η ακύρωση των διακοπών μας και το γενικότερο άγχος με αποδιοργάνωσαν εντελώς...Δεν είχα - έχω - όρεξη σχεδόν για τίποτα.....
Ευτυχώς που υπάρχει και η μικρή μου γοργονίτσα να με "ξυπνάει' από αυτόν τον καθημερινό λήθαργο...
Μα τι υπέροχο που είναι να είσαι παιδί;;; Ξέγνοιαστο και ευτυχισμένο με μικρά μικρά- σχεδόν χαζά για μας τους μεγάλους- πράγματα! 
Τις τελευταίες μέρες δε, μου έχει χαρίσει τα απίστευτα " μαργαριτάρια"!!!
Κάποια προλαβαίνω να τα σημειώσω, κάποια όχι και κάποια τα μοιράζομαι εδώ μαζί σας!




Ατάκα # 1

Ετοιμαζόμαστε να πάμε στην μητέρα μου για φαγητό και πρέπει να της επιστρέψω κάποια τάπερ & ταψιά (ξέρετε για να κάνουμε πάλι refill... !!!) της και η μικρή επιμένει να με βοηθήσει:

-"Μαμά έγω σα πάλω το ταψί"
-"Αγάπη μου δεν μπορείς να το κουβαλήσεις..."
-" Όχι μπολώ. Είμαι μεγάλη πια.."
Κατεβαίνοντας τις σκάλες την ακούω να φωνάζει:
"Aαααα μαμάαααα...Πάλε γλήγολα το ταψί. Είναι βαριό και ζεν μπολώ!"

Ατάκα # 2

Κάθε βράδυ που ξαπλώνουμε αγκαλιά την χαϊδεύω στα μαλλιά και της λέω διάφορα...π.χ. είσαι το αστέρι μου, είσαι η ζωή μου κτλ.
Προχτές λοιπόν άρχισε να με χαϊδεύει εκείνη και να μου λέει:

"Είσαι το ανέμι μου (μάλλον αστέρι εννοούσε!).Είσαι το φωχ (=φως) μου. Είσαι η μύτη μου...τα μάτια μου, το εγγονάκι μου (άσχετοοοοο!!!!). Σ αγαπώ από εδώ μέχλι τον.... διάδρομο!!!" (Πώς λέμε από εδώ μέχρι το διάστημα;;;ένα τσιγάρο δρόμος ένα πράγμα!!!)

Ατάκα # 3

Μέρες τώρα κάθε απόγευμα χτυπάει για ώρα ο συναγερμός ενός αυτοκινήτου από την απέναντι πολυκατοικία. Προχτές ήμουν φανερά εκνευρισμένη και γυρνάει η μικρή και μου λέει:

-" Αχ μωλέ...πάλι τσεχάσαμε να του πούμε του κυλίου (=κυρίου) να τον κλείσει!"
-" Μα βρε Κατερίνα δεν πήγες να του το πεις".
-"Τι λες μωλέ;; Πώς σα πάω στο τσένο πίτι (=ξένο σπίτι);;;"

Σωωστάαααα...Τι σκεφτόσουν και εσύ βρε μάνα;Έτσι ακάλεστο θα πάει το παιδί; Με άδεια χέρια;Τσ τσ τσ....

Ατάκα # 4

Στο σπίτι μας δεν υπάρχει ασανσέρ και για να ανέβουμε στον 2ο που μένουμε υπάρχουν 58 σκαλιά....Η Κατερίνα πάντα γκρινιάζει και παραπονιέται ότι πονάει η μέση της!Στο τέλος, μπαίνοντας στο σπίτι μου ζητάει και μασάζ για την μέση της (μεγάλο νούμερο σου λέωωωω!!). Προ ημερών όμως εκεί που ανεβαίναμε μου λέει με νευριασμένο ύφος:

"Μαμά να μαζέψουμε τις σκάλες, να πάλουμε από τον Βασιλόπουλο ένα ψυγείο (άσχετοοοοο- πουλάει και τέτοια;;;) και ένα ασασέρ, να το βάλουμε εζώ και όταν δεν σα είμαστε κουλασμένες τις βγάζουμε πάλι τις σκάλες".

Βρε λες;Πώς δεν το σκέφτηκα τόσο καιρόοο;Πάω σφαίρα στον ΑΒ!!!!

6 σχόλια:

  1. Χαχαχαχαχα καλά πού τα σκέφτονται μωρέ όλα αυτά με τα μυαλουδάκια τους;; Πώς να μη χαμογελάς μετά;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ίδιο αναρωτιέμαι και εγώ!!!!!Είναι απίστευτα τα μικράκια μας....και αστείρευτη πηγή γέλιου και ευτυχίας!!
      Την καλημέρα μου!

      Διαγραφή
  2. Χαχαχα!!! Θεά η μικρή!!!! Μα κι εσύ, να μην πάρεις ένα ασανσέρ από το Βασιλόπουλο?


    Βάσω, η μαμά πρωτάρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εεεε μαααα....τι μάνα είμαι εγώ;;Τίποτα δεν σκέφτομαι!!!!!Τρέχω, τρέχω στο ΑΒ πριν αλλάξει ο ΦΠΑ!!!

      Διαγραφή
  3. αχχαχα πόσο μου αρέσουν αυτά!! Περιμένω με αγωνία τα μαιμουδίστικα!! Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Γιάννα μου θα τρελαθείς με τα μαιμουδίστικα! Είναι απίστευτα αυτά που λένε!!!

      Διαγραφή