Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

Let's play...again & again & again!!!

Αχ βρε κορίτσια αυτό το παιχνίδι δεν σταματάει ΠΟΤΕ!!! 
Μερικές φορές αναρωτιέμαι πού την βρίσκουν τόσηηηη ενέργεια τα παιδάκια μας που μετά από τόσες ώρες στο σχολείο (που και εκεί στις ηλικίες της κόρης μου -2,5 χρονών - όλο παιχνίδι είναι) καταφέρνουν και συνεχίζουν ακάθεκτα το παιχνίδι στο σπίτι μέχρι να έρθει η ώρα του ύπνου (!!??). Βέβαια να μου πεις παιδιά είναι, λογικό.Θα παίξουν...ξανά και ξανά και ξανά και όλη μέρα αν ήταν εφικτό ...Αλλά βρε μανούλες έχω κουραστεί λιγάκι...Το Κατανάκι μου δεν λέει να παίξει μόνο του παρά μόνο όταν ασχολείται με το "νινί" της. Σε όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια με θέλει εκεί μαζί της, δίπλα της, να ασχολούμαι συνέχεια... Να μου πεις τι γκρινιάζεις και εσύ βρε μανούλα; Και εσύ δεν ήθελες την μανούλα σου κοντά;; Ναι, την ήθελα αλλά όχι συνέχεια. Ήμουν βλέπεις και μοναχοπαίδι για πολλά χρόνια, ίσως αν είχα παρέα να ήμουν πιο ανεξάρτητη. Βρε λες να φταίει αυτό; Μήπως το κορίτσι μου θέλει αδερφάκι και δεν το έχει καταλάβει ακόμα; Xαχα, αστειεύομαι φυσικά....Ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω...προς το παρόν τουλάχιστον! Μήπως είναι αυτή η ηλικία έτσι δύσκολη και μεγαλώνοντας θα παίζει και μόνη;; 
Για πείτε μου βρε μανούλες,έτσι είναι όλα στα 2,5;; Δεν παίζουν καθόλου μόνα τους;;
Όχι τίποτα άλλο, τελευταία είχα στερέψει και από ιδέες νέων παιχνιδιών... όμως να είστε καλά εσείς που με τις αναρτήσεις σας μας εμπνέετε ξανά!
Χτες λοιπόν μετά την δουλειά τρέχαμε στο γνωστό παιχνιδοκατάστημα να προμηθευτούμε πινέλα και νερομπογιές (ναι, ναι και όμως δεν είχαμε!!) με σκοπό να φτιάξουμε τις πατατο-σφραγίδες της Ελπίδας που μπορείτε να δείτε εδώ:
http://twoboysandhope.blogspot.gr/2015/03/easterpotatostamps.html 

Aχ βρε Ελπιδάκι, τι ιδέες μου έβαλες και έτρεχα χωρίς ομπρέλα να προλάβω να αγοράσω τις νερομπογιές!!! Άξιζε ο κόπος και το "μουσκίδι" όμως γιατί περάσαμε μία καταπληκτική, δημιουργικότατη θα έλεγα, ώρα. Ναι, ναι φυσικά μαζί (η αλήθεια είναι ότι αυτό το παιχνίδι το ευχαριστήθηκα πολύ!!!). Και ιδού τα αποτελέσματα:

Οι καλλιτεχνικές ανησυχίες της Κατάνας #1
Οι καλλιτεχνικές ανησυχίες της Κατάνας #2
Εδώ βέβαια δεν βλέπετε τις πατατο-σφραγίδες μας γιατί η ξεχασιάρα μαμά δεν έχει φωτογραφικά ντοκουμέντα! Απολαμβάνετε όμως τα αυγά της Κατάνας (βλέπε στρογγυλά κυκλάκια-ναι ναι ξέρω θέλει πολύ φαντασία για να τα εκ λάβεις ως αυγά αλλά οκ...)  σε διάφορες αποχρώσεις!! Έτσι για να μπούμε σε Πασχαλινό mood...
Έτσι μετά από 1 ώρα και αφού εξαντλήσαμε το καλλιτεχνικό μας ταλέντο μαμά και κόρη, η Κατάνα αποφάσισε να ασχοληθεί και κανένα 15λεπτο μόνη της με το νέο της απόκτημα, δώρο από την νονά Τόνια και τον νονό Μάνο....

Το αλογάκι μας
Περιττό να σας πω ότι το αλογάκι, όσες μέρες είναι σπίτι μας, έχει τραβήξει τα πάνδεινα!! Η Κατερίνα "ιππεύει" τόσο γρήγορα που προ ημερών έσκασε στο πάτωμα σαν καρπούζι! Και φυσικά είναι η μόνη φορά που χαίρομαι για την ωτίτιδα που με παιδεύει 2 μήνες τώρα και δεν ακούω σχεδόν καθόλου γιατί πόσο χλιμίντρισμα να αντέξω η μάνα;;; (ναι ναι έχει και ηχητικά εφέ!) Αυτά είναι τα νέα μας κορίτσια.....
Τα επόμενα μας "παιχνίδια" θα αφορούν μάλλον πασχαλινές κατασκευές και στην συνέχεια τα γνωστά...βάψιμο αυγών, κουλούρια και τσουρέκια...
Η σημερινή μέρα πάντως ξεκίνησε ευχάριστα αφού κάποιος με "σκέφτηκε" και μου έφερε το αγαπημένο μου καφεδάκι...

Είδες Ευάκι;;;Δεν χρειάστηκε να περιμένω το σκ!

Stay tuned,
Elena 




8 σχόλια:

  1. πολύχρωμη και χαρούμενη η ζωγραφιά σας!! Τι ωραία που σας αρεσε!! Και πόσο σε νιώθω... Σ'αυτην την ηλικια ο Νικόλας ηθελε -κι ακόμη θελει δηλαδη- συνεχεια να παιζουμε.. Παντα μαζι.. οχι μονος του.. Αν θες ριξε μια ματια στο blog. Εχουμε κανει αρκετες δραστηριότητες.. Ισως βρειτε κάτι να σας αρεσει!! Το άλογο σας τελειο!! Μπραβο στου νονούς σας!! φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαι σίγουρη ότι θα βρούμε πολλά ενδιαφέροντα πραγματάκια στο blog σου αλλά θα τα αφήσω για μετά το Πάσχα! Τώρα ετοιμάζω το πάρτυ γενεθλίων μου και μετά σειρά έχουν τα Πασχαλινά!!Ήδη με ξεσήκωσες πάλι με τα καλαθάκια σου...
      Αρα δεν είναι μόνο το δικό μου παιδί έτσι εεεε??Γιατί είχα αρχίσει να αγχώνομαι!!!!
      Όσο για το άλογο, δεν το συζητώ!!!Το περίμενε πως και πως και είναι πολύ τυχερή..έχει 2 υπέροχες νονές!Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  2. Σε νιώθω απόλυτα Ελενα.. υπομονή και ηρεμία!!! θα μεγαλώσει το ζουζούνι γρήγορα και όλη την κούραση θα την ξεχάσεις!! Βλέπω μεγαλώνεις μια μικρή ζωγράφο!!χεχε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ αυτη η υπομονη...μεγαλη αρετη!!ειδες;;;εχει τρελαθει με τις νερομπογιες κ βγαζει ολο το καλλιτεχνικο της πνευμα!!

      Διαγραφή
  3. χαχα υπάρχουν μέρες που και εγώ σκέφτομαι πόσο ακόμα pretend play, πόσα να σκεφτώ ακόμα, πόσες φορές να πω το κάθετι... Μα θα έρθει ο καιρός που θα μας λείχει όλο αυτό- οικτρά!! Σε φιλώ γλυκά Ελενά μου, χαίρομαι που σε βρίσκω έστω και καθυστερημένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλως ηρθες λοιπον!!ελπιζω να μας επισκεπτεσαι συχνα!
      Ειδες;;;;η φαντασια πρεπει να οργιαζει μαζι τους!χαχα...ειμαι σιγουρη πως θα μας λειπουν και οταν γκρινιαζω το μετανιωνω μετα γιατι λεω θα μεγαλωσει κ δεν θα ασχολειται λεπτο μαζι μου!!!φιλια πολλα

      Διαγραφή
  4. Έλενα μου, το Κατερινάκι σου είναι μια γλυκα, να την χαιρεσαι λαι να απολαμβανεις καθε στιγμή αυτής της ηλικίας γιατί περνάει χωρίς ούτε καν να το καταλάβεις.Βιάσου όμως να της κάνεις γρήγορα ένα αδελφάκι θες δεν θες εσύ, γιατί εγω π.χ οταν ήμουν μικρή μέχρι τα 7-8 μου ουτε που να τα ακούσω για άλλο παιδάκι στο σπίτι παρόλο που απολάμβανα της παρέα απο τα ξαδέρφια και φίλους μου.Μετά όμως άρχισα να θέλω καθώς ένιωθα κάπως μόνη γιατι γμουν πάντα η μικρότερη στην οικογένεια μπορεί βέβαια αυτό να με ώθησε να έκαν πολούς φίλους αλλά ποτέ δεν ήμουν και η πιο κοινωνική και φυσικά είχα πάντα την μανούλα μου παραμάσχαλα παρόλο που ημουν κοριτσάκι του μπαμπά.Όταν όμως εγω ηθελα αδελφάκι δεν ήθελε η μαμα μου γιατί ελεγε για διαφορά ηλικίας. Οπότε βιάσου πρίν το Κατερινάκι πάει δημοτικό ίσως έτσι ανεξαρτητοποιηθεί περισσότερο.Έτσι και εμείς μόλις η μεγάλη μου κόρη έγινε ενός έτους βάλαμε μπρός για δεύτερο παρόλο που εγώ δεν ήμουν και πολυ ζεστή αλλά μόλις είδα το πρώτο υπεριχογράφημα την ερωτεύτηκα αμέσως, έτσι έγινε και τώρα που είμαι έγκυος ( βλεπεις εμείς είπαμε αρχικά να μην είναι μόνη της η μικρή και τώρα αποφασίσαμε να λύσουμε το δημογραφικό της χώρας... χαχαχαχα)Αααα, και μην ακούω βλακείες για τα οικονομικά, όπως έλεγε η γιαγιούλα μου τα παιδια με αγάπη μεγαλώνουν όχι με λεφτά!!! Άντε βάλτε το μπρός!!!
    Φιλάκια, Ηλέκτρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Ηλέκτρα και καλώς ήρθες στο σπιτάκι μας!!!
      Με το καλό το μωράκι σας.....και σ ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια....
      Ούσα μοναχοπαίδι για αρκετό καιρό...την ξέρω καλά αυτή την εξάρτηση με την μαμά (την οποία έχω ακόμα!) και την μοναξιά επίσης...Δυστυχώς δεν έχουμε σταθεί τυχεροί μέχρι τώρα, αλλιώς η Κατερίνα θα είχε ήδη 2 αδερφάκια..όμως σίγουρα θα αποκτήσει ένα στο άμεσο μέλλον...άλλωστε εδώ και 1 μήνα το ζητάει επίμονα!!! Την γκρίνια της μαμάς μου σκέφτομαι μόνο που θα πρέπει να το κρατάει για να δουλεύω!!!όχι τόσο τα οικονομικά...αν και κακά τα ψέμματα και τα χρήματα είναι μεγάλος παράγοντας για να μην κάνεις 2ο παιδί....βάλε εμβόλια, παιδιάτρους, πάνες, γάλατα και αργότερα εξωσχολικές δραστηριότητες κτλ.....είναι πολλάαααα!
      Φιλάκια και ελπίζω να σε βρίσκω συχνά εδώ!

      Διαγραφή